Η «λευκή πετσέτα» του Παναθηναϊκού

Αυτή τη φορά μπορεί ο Αστέρας Τρίπολης να μην έμοιαζε με… Μπαρσελόνα, αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός ήταν ο ίδιος, ενδεχομένως και χειρότερος, μ’ αυτόν που με τεράστια αποθέματα υπομονής παρακολουθούν οι οπαδοί του, και όχι μόνο, από την αρχή της φετινής χρονιάς. Η απομάκρυνση του Νίκου Νιόπλια από τον πάγκο όχι μόνο δεν έφερε το… περίφημο και εκτός οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής κλισέ του «ηλεκτροσόκ», αλλά φαίνεται να επιδρά και αρνητικά στην ομάδα. Αν δε, ψάξουμε να βρούμε έναν που ενδεχομένως να τον «χτύπησε» το… ρεύμα, αυτός θα μπορούσε να είναι ο Σωτήρης Νίνης, που ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, μοιάζει τουλάχιστον να προσπαθεί να αλλάξει την εικόνα του, τρέχοντας περισσότερο, πεισμώνοντας και βοηθώντας και στο ανασταλτικό κομμάτι.

Όταν η διοίκηση του Παναθηναϊκού, πριν λίγο καιρό, έβρισκε στο πρόσωπο του Ζεσουάλδο Φερέιρα τον αντικαταστάτη του Νιόπλια έκανε μεν μια πολύ καλή επιλογή προπονητή, αλλά από την άλλη, ίσως και ασυνείδητα, πετούσε «λευκή πετσέτα» ως προς την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος. Μέχρι να μάθει τα… κατατόπια ο Πορτογάλος, το… πουλάκι θα έχει πετάξει. Πειραματισμοί σε αγώνες στο πιο ψηλό επίπεδο, το Τσάμπιονς Λιγκ, πειραματισμοί και στην ελληνική Σούπερ Λιγκ με τα αποτελέσματα… γνωστά. Οι πράσινοι μοιάζουν να έχουν γυρίσει πολλούς μήνες πίσω, σε περίοδο προετοιμασίας και ακόμα πιο πίσω. Σε εποχές δηλαδή που ο Χενκ Τεν Κάτε επιχειρούσε να αλλάξει θέση στον Κατσουράνη και να τον κάνει… με το στανιό «δεκάρι» επειδή έχει πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και εξαιρετική κάθετη πάσα. Με τη λογική του Ολλανδού δηλαδή ανασταλτικούς μέσους τύπου Ρεδόνδο και Γιάγια Τουρέ δεν θα βλέπαμε ποτέ και ο Ρομπέρτο Κάρλος θα έπρεπε απαραιτήτως να παίζει από τη μέση και μπροστά.

Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά πήγε στην Τρίπολη για να πάρει τους βαθμούς της νίκης κόντρα σε μία αδύναμη εντός έδρας ομάδα. Πρακτικά γνώριζε το αποτέλεσμα του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη. Και τι έκανε γι’ αυτό; Παρατάχθηκε με μία ενδεκάδα χωρίς τον κορυφαίο του στο ένας εναντίον ενός, Σεμπάστιαν Λέτο, που στην Κοπεγχάγη, μαζί με το Νίνη, ανέβασαν ένα σκαλοπάτι την ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο και στην εξέλιξη του αγώνα αποψίλωνε σταδιακά το σχήμα του του από οποιονδήποτε θα μπορούσε να σκαρφιστεί κάτι παραπάνω και να κάνει την διαφορά. Έξω ο Χριστοδουλόπουλος, έξω και ο Νίνης, ο Κατσουράνης εγκλωβισμένος κοντά στον Σισέ σε ρόλο οργανωτή και το… μηδέν προδιαγραφόταν πελώριο. Και ήρθε...

Τα βήματα πίσω που έχει κάνει ο Παναθηναϊκός με τον Φερέιρα στον πάγκο έχουν λογική. Το ότι ο Πορτογάλος τεχνικός ακόμα ψάχνεται και χρειάζεται χρόνο έχει λογική. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γι’ αυτή την εικόνα της ομάδας πάντως δεν έχει ευθύνη ο Φερέιρα. Τα λάθη έγιναν το καλοκαίρι και ήταν πολλά και σημαντικά κυρίως σε διοικητικό επίπεδο. Είναι αυτά τα λάθη που αντικατοπτρίζονται τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι σε μία ακόμα στατιστική απεικόνιση αγώνα του Παναθηναϊκού φέτος. Τελικές προσπάθειες για τον Αστέρα 15 και για τον Παναθηναϊκό μόλις 5 κι αυτές με το ζόρι….

Με δεδομένη δε και την οικονομική στενότητα εν όψει της χειμερινής μετεγγραφική περιόδου αν αυτός ο Παναθηναϊκός καταφέρει και κατακτήσει τον τίτλο τότε είτε οι υπόλοιποι θα έχουν... "αυτοκτονήσει" ή θα μιλάμε για την μεγαλύτερη αγωνιστική μεταμόρφωση ομάδας μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.