Το στίγμα του Φερέιρα

Μπορεί να χρειάστηκε κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έχει αρχίσει να δίνει το δικό του στίγμα όσον αφορά στην αγωνιστική φυσιογνωμία του Παναθηναϊκού. Η βελτίωση των «πράσινων» σε αρκετούς τομείς σε σχέση με τις εμφανίσεις του 2010 είναι πλέον εμφανής.

Τακτική

Πρώτα απ’ όλα στον τομέα της τακτικής. Η εικόνα του συνόλου των παικτών του Παναθηναϊκού να ψάχνει να βρει με «γιόμες» τον Τζιμπρίλ Σισέ στην επίθεση μοιάζει να ανήκει πλέον στο παρελθόν. Οι κοντινές, ασφαλείς πάσες, ακόμα και προς τα πίσω όταν χρειάζεται, προκειμένου να μην χαθεί ο έλεγχος της μπάλας, είναι πλέον ένα από τα χαρακτηριστικά του τρόπου παιχνιδιού. Μπορεί να μην ενθουσιάζει το κοινό, αλλά αυξάνοντας τα ποσοστά κατοχής και τον ρυθμό κοντρολάρει πιο εύκολα και τον αντίπαλο κουράζει περισσότερο, αλλά και τα δικά του τρεξίματα περιορίζει, παίρνοντας ανάσες με τη μπάλα στα πόδια.

Εκτός από την συνολική εικόνα όμως, ενθαρρυντικά στοιχεία υπάρχουν και σε ατομικό επίπεδο στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ο Σωτήρης Νίνης δείχνει να προσαρμόζεται απολύτως στο νέο του ρόλο, αυτόν του εσωτερικού χαφ, λειτουργώντας με συνέπεια και στα ανασταλτικά του καθήκοντα, κάτι που συμβαίνει επίσης και με τους δύο ακραίους, τον Λέτο και τον Γκοβού. Ο Αργεντινός, γυρίζοντας πλέον να μαρκάρει, διευκολύνεται και επιθετικά. Ξεκινάει τις προσπάθειες του από πιο πίσω με αποτέλεσμα να βρίσκει περισσότερο χώρο μπροστά του για να τρέξει με τη μπάλα. Στο ένας εναντίον ενός, πάνω στην κίνηση, είναι με διαφορά ο καλύτερος του ελληνικού πρωταθλήματος.

Κυκλοφορία και… Σίλβα

Στον τομέα αυτό είναι σαφές πως έχει βοηθήσει η νέα τακτικά προσέγγιση των αγώνων, αλλά σημαντική συμβολή έχει και η παρουσία του Ζιλμπέρτο Σίλβα σε ένα νέο, πιο ξεκάθαρο ρόλο. Ο Βραζιλιάνος παίζει πλέον ακριβώς μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς και μετατρέπεται σε τρίτο στόπερ στις ξαφνικές αντεπιθέσεις των αντιπάλων προκειμένου να βοηθήσει στην κάλυψη των κενών που αφήνουν οι προωθήσεις των δυο ακραίων αμυντικών. Παραχωρεί πλέον το κομμάτι της οργάνωσης αποκλειστικά στους δύο εσωτερικούς μέσους και προωθείται σπανίως, αλλά πρώτα φροντίζει να βγάζει σωστά τη μπάλα από την περιοχή. Με αυτό τον τρόπο και λιγότερο καταπονείται στα 34 του χρόνια, μια που έχει μικρότερο χώρο να καλύψει και περισσότερο βοηθάει την ομάδα. Η παρουσία του είναι σημαντική και ως προς την ισορροπία του συνόλου γι αυτό και αντικατάσταση του στο ημίχρονο του αγώνα με τον Αρη, αποδυνάμωσε και απορύθμισε την ομάδα.

Φυσική κατάσταση

Βελτίωση υπάρχει και σε καποιους τομείς της φυσικής κατάστασης με αποτέλεσμα το πρέσινγκ ψηλά στον αντίπαλο να είναι πιο αποτελεσματικό. Η δυνατότητα των παικτών του Παναθηναϊκού να παίζουν με ένταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έχει αυξηθεί, αν και συνολικά στον τομέα της αντοχής στη δύναμη υπάρχει ακόμα σοβαρό έλλειμμα. Εκεί που η εικόνα είναι αισθητά καλύτερη είναι στον τομέα της εκρηκτικότητας (σ.σ. ταχυδύναμη) με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Νίνη, που μοιάζει να έχει βγάλει τα… βαρίδια από τα πόδια του. Στην επιστροφή του στην Παιανία, ο Εμπεν ισχυριζόταν πως τα αποτελέσματα της δουλειάς του και της μίνι-προετοιμασίας μεσούσης της περιόδου θα φανούν μετά τις γιορτές και απ’ ότι φαίνεται δικαιώνεται.