Το να είσαι Έλληνας οδηγός στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Χρειαζόταν ν’ ανέβεις βουνά (μεταφορικά και κυριολεκτικά) για να μπορέσεις να διακριθείς.
Ειδικά από το 1956 λοιπόν που η διοργάνωση εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ (ERC), ο ανταγωνισμός εκτοξεύθηκε.
Οι πιθανότητες διάκρισης απέναντι σε επαγγελματίες οδηγούς με βαρβάτους χορηγούς ψαλιδίστηκαν για τους (κατά βάση χομπίστες) ντόπιους.
Και κάπως έτσι οι χρυσές σελίδες των ελληνικών νικών (πλην μιας μόνο εξαίρεσης) εντοπίζονται στα πρώτα χρόνια του «σκληρότερου ράλλυ της Ευρώπης», όπως χαρακτηριζόταν τότε.
Έπειτα από δυο χρόνια που η διοργάνωση ήταν εθνική, το 1953 συμμετείχαν και οδηγοί από το εξωτερικό. Αυτό δεν εμπόδισε όμως έναν Έλληνα ν’ ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου.
Σε μια σκληρή διαδρομή λοιπόν με πολλές ιδιαιτερότητες (όπως τα στενά περάσματα και η διέλευση ζώων) οι διαγωνιζόμενοι ξεκίνησαν από την Αθήνα και έπρεπε να διασχίσουν Τρίπολη, Ολυμπία, Ρίο, Αντίρριο, Ιωάννινα, Κοζάνη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Δελφούς πριν επιστρέψουν.
Και με ενδεικτικό του βαθμού δυσκολίας ότι τερμάτισαν μόλις τα 6 από τα συνολικά 26 αυτοκίνητα, νικητής αναδείχθηκε ο Νίκος Παπαμιχαήλ με μια Jaguar ΧΚ 120 και συνοδηγό τον Σπύρο Δημητράκο.
Μάλιστα ο Παπαμιχαήλ είχε συμμετοχή ως συνοδηγός και στη νίκη της προηγούμενης χρονιάς, όταν το ράλλυ ήταν ακόμα εθνικό.
Το 1954 το μήκος της διαδρομής αυξήθηκε (από 1720 σε 1967 χιλιόμετρα) και η διαδρομή ήταν η εξής: Αθήνα, Λιβαδειά, Αταλάντη, Λαμία, Βόλος, Λάρισα, Ελασσόνα, Κατερίνη, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Δράμα, Σέρρες. Κι ύστερα, ο γυρισμός πάλι Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Γρεβενά, Γιάννενα, Αγρίνιο, Καρπενήσι, Λαμία, Λιβαδειά, Μάνδρα, Αθήνα.
Ήταν και πάλι Έλληνας λοιπόν ο οδηγός που τερμάτισε πρώτος: Ο Πέτρος Παπαδόπουλος με ένα Opel Rekord και συνοδηγό (όπως και την προηγούμενη χρονιά) τον Σπύρο Δημητράκο.
Το 1955 ωστόσο είχε έρθει η ώρα να λάμψει ο Τζόνι Πεσματζόγλου. Γόνος της γνωστής αθηναϊκής οικογένειας και παρόλο που επαγγελλόταν δημοσιογράφος, ο θρυλικός οδηγός είχε πάθος με τα αυτοκίνητα.
Μετά τη νίκη του λοιπόν το 1952 (όταν το Ακρόπολις ήταν ακόμα εθνικό) πέτυχε το ίδιο κατόρθωμα με πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό τρία χρόνια αργότερα: Οδηγώντας ένα Opel Kapitan και έχοντας συνοδηγό τον Μ. Παπανδρέου.
Έγραψε ιστορία, δε, το 1968. Τότε που πέτυχε ένα ρεκόρ το οποίο θεωρείται ακατάρριπτο για Έλληνα οδηγό: Έκανε την ανάβαση της Πάρνηθας σε χρόνο 06:37:9 και σε ηλικία 57 ετών (!) κέρδισε το παρατσούκλι «Σερ Τζον»!
Σήμα κατατεθέν του για πολλά χρόνια υπήρξε η θρυλική Chevrolet Corvette Sting Ray, η «στρίγγλα» όπως ονομάστηκε, λόγω του απόκοσμου ήχου που έβγαζαν οι διπλές ελεύθερες εξατμίσεις του αγωνιστικού V8 κινητήρα της.
Μετά την επικράτηση του Πεσματζόγλου ωστόσο και με την εκτόξευση του ανταγωνισμού που προαναφέρθηκε λόγω της έλευσης σπουδαίων οδηγών από το εξωτερικό, χρειάστηκε να περάσουν 40 χρόνια για να δούμε ξανά Έλληνα στο πρώτο σκαλί του βάθρου.
Και αυτό συνέβη χάρη στον Άρη Βωβό: Τον γνωστό γόνο επιχειρηματικής οικογένειας, που πήρε τη σκυτάλη από τον (επίσης σπουδαίο οδηγό) Γιάννη «Τζίγκερ» Βαρδινογιάννη.
Πριν κατακτήσει λοιπόν έξι φορές τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας, κυριάρχησε στο ΕΚΟ ράλλυ Ακρόπολις με την επικράτησή του το 1995.
Τότε που είχε συνοδηγό τον Κώστα Στεφανή και έγραψε ιστορία πίσω από το τιμόνι της θρυλικής Lancia Delta HF Integrale…
