Ο φετινός Ντόρσεϊ είναι υποψήφιος MVP και λύση-όχι πρόβλημα-για τον Ολυμπιακό

Πόσα μπορεί να αλλάξουν μέσα σε λίγους μήνες… Μετά το Final 4 στο Άμπου Ντάμπι, ο Τάιλερ Ντόρσεϊ έμοιαζε ξένο σώμα στον Ολυμπιακό, μετά από μια σεζόν όπου ναι μεν πήρε λίγες ευκαιρίες, αλλά κι αυτές στην πλειοψηφία τους τις πέταξε στα σκουπίδια. Η ανάγκη, λόγω των πολλών τραυματισμών και της υποχρεωτικής παρουσίας έξι Ελλήνων στη δωδεκάδα, έφερε τον ομογενή σούτινγκ γκαρντ στο ροτέισον των τελικών και κάπου εκεί άλλαξε το τσιπάκι. Ο Ντόρσεϊ είχε καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό, ενώ η εξαιρετική του παρουσία στο Ευρωμπάσκετ έπεισε και τον πλέον δύσπιστο πως πρέπει να έχει ρόλο και όχι πλέον συμπληρωματικό στους «ερυθρόλευκους».

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας-προς τιμήν του-επιβράβευσε τη φόρμα του παίκτη του και τον καθιέρωσε από την πρώτη στιγμή ως βασικό και ο Ντόρσεϊ κέρδισε με το σπαθί του αυτή την εμπιστοσύνη φτάνοντας-άκουσον άκουσον-να ξεπεράσει σε χρόνο συμμετοχής στην Ευρωλίγκα ακόμη και τον Σάσα Βεζένκοφ. Δίχως υπερβολή, ο 29χρονος άσος κάνει σεζόν που αν συνεχιστεί με την ίδια… φόρα θα τον βάλει σοβαρά στη συζήτηση για το βραβείο του MVP. Κάτι που φάνταζε αδιανόητο πριν λίγους μήνες.

Ο κορυφαίος του Ολυμπιακού

Οι αριθμοί στην περίπτωση του Ντόρσεϊ δεν λένε ψέματα… Είναι τέταρτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα με 18,5 πόντους κατά μέσο όρο, πίσω μόνο από δύο παίκτες μη διεκδικητριών ομάδων, τον Ιφί της Παρί (21,4) και τον Λουβαβού-Καμπαρό της Μπασκόνια (19,9), αλλά και τον Νουόρα του δυνατού Ερυθρού Αστέρα (19,7) που όμως έχει παίξει μόνο στα έξι από τα έντεκα παιχνίδια της ομάδας του. Είναι τέταρτος σε εύστοχα τρίποντα με 29 σουτάροντας με το εξαιρετικό 37,2% παρότι οι περισσότερες από τις προσπάθειές του είναι υπό δύσκολες προϋποθέσεις, δηλαδή υπό πίεση ή από ντρίμπλα, ενώ συνοδεύει αυτό το ποσοστό με 57,6% στα δίποντα και 80% στις βολές.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό… Ο Ντόρσεϊ έχει παρουσιάσει μεγάλη πρόοδο στη δημιουργία, καθώς με τις 2,6 ασίστ που δίνει ανά αγώνα προσφέρει άλλους 5,3 πόντους κατά μέσο όρο στην ομάδα του, ανεβάζοντας το σκορ που δίνει και σερβίρει συνολικά στους 23,7 ανά αγώνα. Περισσότερους από κάθε άλλον παίκτη του Ολυμπιακού (το 27,6% των συνολικών πόντων της ομάδας), καθώς ακολουθούν με 19,5 ο Σάσα Βεζένκοφ και με 17,4 ο Τόμας Γουόκαπ. Επιπλέον, παρότι είναι πρώτος σε χρόνο συμμετοχής με 28,5 λεπτά και πρώτος σε ποσοστό κατοχών που διαχειρίζεται με 27,1% στο usage, κάνει μόλις το 10,9% των λαθών της ομάδας του όσο είναι στο παρκέ.

Καλύτερος με εκείνον ο Ολυμπιακός

Πέρα από τους ατομικούς αριθμούς του Ντόρσεϊ, είναι σημαντικό να επισημανθεί πόσο καλύτερο κάνει τον Ολυμπιακό στο διάστημα που αγωνίζεται. Με εκείνον στο παρκέ οι «ερυθρόλευκοι» έχουν +13,9 πόντους ανά 100 κατοχές (ενώ η ομάδα του έχει συνολικά +7,4 πόντους ανά 100 κατοχές). Συνολικά, στα λεπτά που παίζει οι Πειραιώτες έχουν +86 πόντους!

Η επίδρασή του στο επιθετικό κομμάτι είναι εντυπωσιακή. Στο χρόνο που είναι στην πεντάδα, ο Ολυμπιακός έχει 124,9 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ η ομάδα του έχει συνολικά την έκτη καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας με 118,1 πόντους ανά 100 κατοχές και η κορυφαία επίθεση της διοργάνωσης, Χάποελ Τελ Αβίβ έχει 123,9 πόντους ανά 100 κατοχές. Αντίθετα, στα λεπτά που ο 29χρονος άσος απουσιάζει από την πεντάδα, οι «ερυθρόλευκοι» σκοράρουν μόλις 99,5 πόντους ανά 100 κατοχές (!), τη στιγμή που η χειρότερη επίθεση της λίγκας, η Βιλερμπάν, έχει 108,5!

Στην άμυνα, δε, δεν είναι και… τόσο επιζήμιος όσο θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Κάθε άλλο! Στο χρόνο που αγωνίζεται ο Ολυμπιακός δέχεται 111 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ η συνολική επίδοση της ομάδας δέχεται μόλις 110,8 πόντους ανά 100 κατοχές. Εξάλλου, η καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας, Φενέρμπαχτσε, δέχεται 108,8 πόντους ανά 100 κατοχές.

Ε, όχι και πρόβλημα

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν πως ο Τάιλερ Ντόρσεϊ κάνει σεζόν καριέρας και μέχρι τώρα δεν έχει δείξει τάση να κατεβάσει ταχύτητα παρουσιάζοντας αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Κάποιοι, ειδικοί και μη, αποδίδουν ορισμένα από τα φετινά προβλήματα της ομάδας, όπως το ντεφορμάρισμα του Εβάν Φουρνιέ, τη μικρή κάμψη στην απόδοση του Σάσα Βεζένκοφ και τη μειωμένη παραγωγή ασίστ της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα στη φετινή παρουσία του 29χρονου άσου, αλλά αυτή η συζήτηση είναι μάλλον ανεδαφική. Ούτε ατομιστής είναι ο Ντόρσεϊ, ούτε κλέβει τη... δόξα κανενός, ούτε προκαλεί δυσλειτουργίες στο ομαδικό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Άλλωστε η ομάδα έχει ανάγκη από έναν παίκτη με ικανότητα να δημιουργήσει το σουτ του, πόσω μάλλον τώρα που ο Φουρνιέ δείχνει μακριά από τον καλό του εαυτό.

Ο Ντόρσεϊ δικαιωματικά έχει κερδίσει να παίρνει τόσα λεπτά, τόσες ευθύνες και τόσα σουτ. Και είναι ευλογία για τον Ολυμπιακό που-σε μια περίοδο που οι «άσοι» της ομάδας δεν απειλούν με συνέπεια από μακριά, που ο Γάλλος απέχει πολύ από τα περσινά του στάνταρ και που ο Βεζένκοφ δεν είναι όσο… παρά φύση σταθερά εξαιρετικός όπως τα προηγούμενα χρόνια-υπάρχει ένας νέος πόλος που έχει αναδυθεί και προσφέρει πολλά στους «ερυθρόλευκους». Επ’ ουδενί, λοιπόν, ο Ντόρσεϊ δεν αποτελεί την αιτία για τα προβλήματα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός, αλλά μάλλον τη λύση σε αρκετά από αυτά.