Ο Ιωνικός έχει αποδείξει και αγωνιστικά ότι ανήκει στα «σαλόνια»

«Ικανοποίηση για την εμφάνιση, ''κρίμα'' για το αποτέλεσμα». Θα μπορούσε να είναι ένας αρκετά αντιπροσωπευτικός τίτλος… αποτίμησης των όσων σκέφτονται στον Ιωνικό για το 1-1 με τον Βόλο στο γήπεδο της Νεάπολης.

Το «κρίμα» βασίζεται αφενός στο πρώτο σκέλος (της εμφάνισης), αφετέρου στο ότι η ομάδα τους δέχτηκε το γκολ στο 86' (και μάλιστα με την μπάλα να κοντράρει και να αλλάζει πορεία). Παρόλα αυτά, οι νεοφώτιστοι έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν για το πρόσωπο που έχουν δείξει μέχρι στιγμής στη Super League 1. Σίγουρα, οι οκτώ αγωνιστικές δεν συνιστούν μεγάλο δείγμα γραφής. Όμως, είναι ένας αξιόλογος αριθμός για να φανερωθούν και οι αγωνιστικοί -πέρα από τους ιστορικούς- λόγους, για τους οποίους ο Ιωνικός (9β.) μπορεί να ισχυρίζεται ότι, για αρχή, μπορεί να σταθεί στα «μεγάλα σαλόνια».

Απ' αυτή εδώ τη γωνιά είχαν σημειωθεί τα όσα θετικά κι αρνητικά μέτρησε ο Ιωνικός στην τριάδα-«crash test», μετά την ιστορική νίκη επί του Άρη και πριν από τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες. Έκτοτε έδωσε τέσσερις αγώνες, τρεις για το πρωτάθλημα (με Παναθηναϊκό, Ατρόμητο και Βόλο, κατά σειρά) και ενδιάμεσα έναν για τον Κύπελλο (με Ξάνθη). Σειρά αναμετρήσεων, όπου αναμφίβολα τα «συν» πολλαπλασιάστηκαν, με ορισμένα εκ των «πλην» να διορθώνονται.

Έμαθε να ζει με τις απουσίες

Δεν υπήρξε παιχνίδι στην προαναφερθείσα σειρά που να μην είχε αγωνιστικά προβλήματα ο Ιωνικός: Σε όλα εκτός οι Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι και Ρεϊνάλντο Λένις, όπως φυσικά και ο Θεοδόσης Μαχαίρας που τον περασμένο Αύγουστο υπέστη ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού, με τους Χοσέ Κάνιας και Κώστα Τσιριγώτη να είναι διαθέσιμοι μόνο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Όλοι οι παραπάνω λόγω τραυματισμών, την ίδια στιγμή που ο Δημήτρης Σπανός είχε να διαχειριστεί και τις τιμωρίες των Ντάλσιο (στη Λεωφόρο) και Σαλβαδόρ Σάντσες (με Ατρόμητο).



Στη Νίκαια δεν θέλουν να το βλέπουν ως δικαιολογία και η αλήθεια είναι πως δεν το κάνουν. Έμαθαν να ζουν με τις απουσίες και μπόρεσαν να τις καλύψουν φέρνοντας κατά κύριο λόγο εξαιρετικά αποτελέσματα (οι τέσσερις βαθμοί με Ατρόμητο και Βόλο είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικοί, όπως φυσικά και η πρόκριση στους «16» του Κυπέλλου).

Η κακή «αρχή» στη Λεωφόρο

Πρώτο παιχνίδι μετά τη διακοπή, εκείνο κόντρα στον Παναθηναϊκό στο «Απόστολος Νικολαΐδης». Η βαριά ήττα (4-1) αντικατοπτρίζει απόλυτα το ότι ο Ιωνικός πραγματοποίησε τη χειρότερη φετινή του εμφάνιση.

Πολλά τα λάθη. Αρχικά, σε ομαδικό επίπεδο με κακή λειτουργία στα μεσοδιαστήματα (που επέτρεπε το κάθετο παιχνίδι των «πρασίνων») και παράλληλα σε ατομικό σε ό, τι αφορά τα μαρκαρίσματα. Την ίδια στιγμή που οι Νικαιώτες δεν μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα ή να απειλήσουν με αξιώσεις στην κόντρα.

Τα… μαζεμένα θετικά

*Σύνολο με χαρακτήρα - Ομάδα αντεπιθέσεων, αλλά και… πρωτοβουλίας:

Στη νίκη (0-2) του στο Περιστέρι ο Ιωνικός παρουσίασε στον αγωνιστικό χώρο ένα σύνολο με χαρακτήρα. Μπήκε χωρίς άγχος στο ματς και φάνηκε εξαρχής ότι ήξερε τι θέλει. Τακτικά προσηλωμένος, με πολλά τρεξίματα, χωρίς λάθη, με καλή αμυντική οργάνωση, έψαχνε τις ευκαιρίες του κατά βάση στην κόντρα. Τόσο στο 0-1, όσο και 0-2, κατάφερε να διαχειριστεί άψογα τα υπέρ του σκορ.



Ωστόσο, ο Δημήτρης Σπανός δεν έχει μόνο αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού στα σχέδιά του. Υπάρχουν ματς ή και στιγμές σε έναν αγώνα που θέλει να βλέπει την ομάδα του να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Όπως εκείνη, άλλωστε, έκανε με μεγάλη επιτυχία απέναντι στον Βόλο. Ξεχώρισε ο τρόπος που έσπαγε το πρέσινγκ των φιλοξενούμενων στο πρώτο ημίχρονο, δημιουργώντας πολλές συνθήκες απειλής των αντίπαλων καρέ (κυρίως από τα αριστερά με τον Καμπράλ, «στοχεύοντας» τον Ρομέρο που αγωνιζόταν ως δεξί μπακ αντί του τραυματία Πουρίτα).

Με το σκορ στο υπέρ του 1-0 ο Ιωνικός οπισθοχώρησε. Έδωσε την μπάλα στον Βόλο, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι δεν δεχόταν κλασικές φάσεις για γκολ. Εξάλλου, το 1-1 διαμορφώθηκε από απευθείας εκτέλεση φάουλ, με την μπάλα να κοντράρει. Δεδομένου αυτού δεν μπορεί να υποστηριχθεί το ότι το σχέδιο δεν… απέδωσε.



Όπως και να έχει, το σημαντικό για τους Νικαιώτες είναι ότι βγάζουν έναν χαρακτήρα στο γήπεδο, που μόνο νεοφώτιστη ομάδα δεν θυμίζει. Σ' αυτά μπορεί να προστεθεί και η ανατροπή (1-2) επί της Ξάνθης στο Κύπελλο.

Εδώ να σημειωθεί ότι παρά τα θετικά επιθετικά στοιχεία που έχει δείξει σε παιχνίδια της η ομάδα της Νίκαιας, η «λειψανδρία» -λόγω τραυματισμών- στα εξτρέμ «φωνάζει» (και παράλληλα ενισχύει την πεποίθηση ότι το εξαιρετικό της ξεκίνημά, θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο). Άλλωστε, η απόφαση για μεταγραφική κίνηση σ' αυτή τη θέση είναι ειλημμένη.

*Οι αμυντικές στατικές φάσεις:

Στην πρώτη πεντάδα αγώνων οι αντιδράσεις των «κυανόλευκων» στις αμυντικές στατικές φάσεις δεν ήταν καλές ή τουλάχιστον από εκεί είχαν δημιουργηθεί και οι περισσότερες καταστάσεις για παραβίαση της εστίας τους. Αποτελούσε ένα πρόβλημα -κυρίως συγκέντρωσης-, στο οποίο όμως φαίνεται πως δίνεται λύση μετά και τη δουλειά που έγινε κατά τη διάρκεια της διακοπής.

Παρά την «τεσσάρα» από τον Παναθηναϊκό, κανένα γκολ του «τριφυλλιού» δεν σημειώθηκε από στατική φάση. Το ίδιο και με την Ξάνθη, ενώ το τέρμα του Βόλου προήλθε μεν από την απευθείας εκτέλεση φάουλ του Ορόζ, παρόλα αυτά η μπάλα έχει κοντράρει και στον Ρομαό. Περισσότερο με τον Ατρόμητο απειλήθηκε σ' αυτό το κομμάτι ο Ιωνικός, ο οποίος έχει διατηρήσει ανέπαφη την εστία του στις τέσσερις από τις οκτώ πρώτες αγωνιστικές αλλά και για 85' στο τελευταίο του ματς.

*Ο Τουράμ, ο Βαφέας και οι υπόλοιποι:

Το γεγονός ότι ο Ροτζέριο Τουράμ δεν είχε βρει δίχτυα στις έξι πρώτες «στροφές» δεν αντικατόπτριζε τη σπουδαία δουλειά που έκανε εντός αγωνιστικού χώρου (με υποδοχή και σπάσιμο της μπάλας, στη δημιουργία, το πρέσινγκ κτλ). Έτσι κι αλλιώς, η τροφοδότηση που δεχόταν εντός της μεγάλης περιοχής ήταν τουλάχιστον «φτωχή». Πλέον, με τα δύο γκολ -αλλά και τις ισάριθμες ασίστ- κόντρα σε Ατρόμητο και Ξάνθη φαίνεται πως παίρνει τα πάνω του και σε αυτό το κομμάτι.



Βέβαια, δεν είναι ο μοναδικός που κάνει «limit up» με τις εμφανίσεις του. Κι εάν δεν υπάρχει κάτι άλλο να γραφτεί για τον απόλυτο MVP του Ιωνικού -με συμμετοχή και στα έξι γκολ της ομάδας στο πρωτάθλημα (3 γκολ/3 ασίστ)- Αίας Άοσμαν, αυτό πρέπει να γίνει για τον Νίκο Βαφέα. Ο 24χρονος στόπερ εκμεταλλεύτηκε τις απουσίες στα μετόπισθεν, μπήκε ενδεκάδα, άφησε πίσω του το λάθος με τον Παναθηναϊκό κι έκτοτε πραγματοποιεί -το λιγότερο- εξαιρετικές εμφανίσεις. Κορυφαία όλων η τελευταία με τον Βόλο (αλάνθαστος, τρομερός στο ψηλό παιχνίδι, έκοβε εντός κι εκτός περιοχής, βοηθούσε στα επιθετικά στημένα και για... κερασάκι σκόραρε).



Από κοντά κι άλλοι παίκτες. Για παράδειγμα οι Καμπράλ και Ντάλσιο, ο Ρομαό που προσφέρει λύσεις και στα στόπερ, όπως φυσικά και ο Λευτέρης Χουτεσιώτης που παρέχει τρομερή ασφάλεια κάτω από τα γκολπόστ. Κι όλοι οι παραπάνω ενδεικτικά, καθώς και άλλοι ποδοσφαιριστές όπως οι Βαλεριάνος, Μύγας και Γκοτσούλιας, βοηθούν σταθερά (δεν αναφέρεται το εξαιρετικό δίδυμο Τσιγκρίνσκι-Σάντσες επειδή... απλά αγωνίστηκαν από λίγο έως καθόλου σε αυτήν τη σειρά).

Κερδίζει το «στοίχημα» ο Σπανός

Ο ίδιος δεν το έβλεπε ως στοίχημα, ακόμα κι αν γραφόταν αυτή λέξη. Και η αλήθεια είναι πως η εικόνα που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής το σύνολο του Δημήτρη Σπανού δικαιώνει όσους πίστεψαν στο πρόσωπό του και του έδωσαν την ευκαιρία για την πρώτη του παρουσία ως προπονητής στα «μεγάλα σαλόνια».

Ο χαρακτήρας που βγάζουν οι «κυανόλευκοι» έχει και τη δική του «σφραγίδα», όπως φυσικά και τα αγωνιστικά τους στοιχεία. Μεταξύ άλλων, ο 52χρονος τεχνικός έχει ως δυνατό χαρτί το καλό διάβασμα των αντιπάλων και την παρεμβατικότητά του από τον πάγκο, όπου με τις κινήσεις του έχει συμβάλει να αλλάξουν άρδην σε ορισμένους αγώνες τα όποια κακώς κείμενα παρουσίαζε η ομάδα του (όπως για παράδειγμα έγινε πρόσφατα με την Ξάνθη ή και στο ματς πρωταθλήματος με τον Απόλλωνα).

Η αναγνώριση της προσπάθειας από τον κόσμο

Το χειροκρότημα στις νίκες, αν μην τι άλλο, είθισται. Το να συμβαίνει, όμως, τόσο στις ήττες (βλ. με Λαμία), όσο και στις ισοπαλίες με γκολ ισοφάρισης από τον αντίπαλο στο 86' (βλ. με Βόλο) δείχνει ότι ο κόσμος αναγνωρίζει την προσπάθεια. Κάτι που κάνουν και οι φίλοι των «κυανόλευκων» με την ομάδα τους. Το κλίμα που επικρατεί εντός κι εκτός Ιωνικού είναι οικογενειακό και θα αποτελέσει ακόμα ένα «όπλο» στη φετινή πορεία των Νικαιωτών.