Κρίμα για τον κόσμο σου Παναθηναϊκέ…

Τι κι αν ο Άγιαξ δεν πιέστηκε, έκανε το εκτεταμένο ροτέϊσον στην ενδεκάδα του και δεν έφτιαξε φάσεις για γκολ στο πρώτο ημίωρο; Ο Παναθηναϊκός ήταν εκεί για να λύσει… όλα τα προβλήματα των Ολλανδών. «Δώρο» του Στιλ το 1-0 στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, προσφορά του Χουλτ το 2-0 στο ξεκίνημα της επανάληψης και όλα τελείωσαν…

Οι πράσινοι ήταν και στην «Άμστερνταμ Αρίνα» μια από τα ίδια, με όλα τα φετινά τους ευρωπαϊκά παιχνίδια. Πάλεψαν στην αρχή, δημιούργησαν πρώτοι φάσεις, με κορυφαία το δοκάρι του Ιμπάρμπο και όταν έμειναν πίσω στο σκορ κυριολεκτικά παραδόθηκαν.

Η πραγματικότητα είναι ότι η ομάδα του Στραματσόνι αποδεικνύεται εύθραυστη στο κομμάτι της ψυχολογίας και απείθαρχη στο αγωνιστικό της πλάνο. Ένα σύνολο με λανθασμένη νοοτροπία που δεν σκάει στις ήττες και για αυτό ευθύνεται αποκλειστικά ο προπονητής. Ταυτόχρονα, πονάει πολύ σε ορισμένες θέσεις, όπως αυτή του τερματοφύλακα, όπου οι δικαιολογίες για τον Άγγλο έχουν τελειώσει.

Δεν γίνεται να σταματάς να αγωνίζεσαι στο 50΄ λεπτό επειδή «στράβωσε» το παιχνίδι. Το ίδιο έγινε στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό, το ίδιο στην Λεωφόρο με την Σταντάρ και τίποτα δεν αλλάζει. Αυτό που άλλαξε στο Άμστερνταμ, ήταν ο Άγιαξ που κατέβασε ταχύτητα όταν έκανε το 2-0 και το τριφύλλι απέφυγε ένα ακόμη βαρύ σκορ.

Αποτέλεσμα, άλλη μία ήττα σε ευρωπαϊκό όμιλο και άλλη μια πίκρα στον κόσμο, η υπομονή του οποίου κάποια στιγμή θα εξαντληθεί… Αλλά το χειρότερο είναι ότι παρά τα συνεχόμενα «χαστούκια», ο Παναθηναϊκός δεν βελτιώνεται και οδεύει ολοταχώς σε μια ακόμη αποτυχημένη χρονιά.

Κρίμα για τους χιλιάδες Παναθηναϊκούς που ταξίδεψαν στην Ολλανδία με την ελπίδα ότι θα ξαναεμφανιστεί ο Panathinaikos, αλλά στο τέλος του αγώνα παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι μια ακόμη ταπεινωτική εμφάνιση της ομάδας τους. Τίποτα περισσότερο…