Το διπλό ήρθε από τον πάγκο για την πολύ στιβαρή ΑΕΚ

Στην ΑΕΚ είχαν διαβάσει πολύ καλά τις δυσκολίες του παιχνιδιού. Λαμβάνοντας υπόψη το πρόγραμμα που έχει βγάλει, αλλά και την εικόνα που παρουσιάζει ο Λεβαδειακός, αποτελεί ίσως πλην του Big-4 και με τον Άρη να μην έχει ακόμα σταθερή εικόνα, η πιο καλοδουλεμένη και επικίνδυνη για οποιονδήποτε ομάδα του πρωταθλήματος.

Πέρα από τα αγωνιστικά στοιχεία που αλλάζουν στην Ένωση, αυτό που κάνει μέχρι στιγμής τη διαφορά είναι η τεράστια υπομονή και η ψυχραιμία που δείχνει η ομάδα. Σε κάθε ματς, μοιάζει να επιβεβαιώνεται πως έχει περάσει μέχρι και στο… μεδούλι των παικτών του Νίκολιτς, η ομιλία του, πριν από το ματς με την Άντερλεχτ, που είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο να μην μένουν ακάλυπτοι χώροι για τους αντιπάλους. Η ΑΕΚ υπήρξαν στιγμές που άφησε την μπάλα στον αντίπαλο να παίξει και σωστά έπραξε. Είχε τη δυνατότητα, ειδικά μετά το γκολ του Κοϊτά, να καθαρίσει το ματς, βρίσκοντας ανοικτούς χώρους. Δεν σκόραρε γιατί είχε απέναντι της, έναν σπουδαίο Λοντίγκιν, αλλά και εκείνη είχε κάτω από τα δοκάρια της, τον αναγεννημένο τη φετινή σεζόν, Θωμά Στρακόσα.

Η ΑΕΚ με αυτό το αήττητο σερί των εννέα αγώνων σε Ευρώπη και Ελλάδα, δεν θυμίζει σε τίποτα, σε αυτό το πρώτο κομμάτι της σεζόν, την περσινή ομάδα, αλλά και την προπέρσινη σε αφέλεια τουλάχιστον, στην προσέγγισή της, ακόμα και σε ματς που έχει πάρει το προβάδισμα. Σε αυτό το μηδέν που κρατάει ο Δικέφαλος στην Ελλάδα, αλλά και ένα συνολικό παθητικό μόλις τεσσάρων τερμάτων σε εννέα ματς, και έξι καθαρά φύλλα αγώνος στο παθητικό της, δείχνουν την έμφαση που δίνει ο Μάρκο Νίκολιτς στην άμυνα, αλλά και την μεγάλη προσήλωση που έχουν οι ποδοσφαιριστές στα αμυντικά καθήκοντα. Η αλήθεια είναι, πάντως, πως σήμερα, η ΑΕΚ στα άκρα της, αντιμετώπισε αρκετά θέματα. Ειδικά στο δεξί άκρο, όμως, θα πρέπει να ζήσει με αυτά ως το χειμώνα, ενώ και ο Πήλιος σήμερα δεν έβγαζε την ασφάλεια, προηγούμενων αγώνων.

Ένα σημείο που έχουμε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην αρθρογραφία, αλλά και σε όσα έχουμε αναφέρει στις εκπομπές, είναι πως το δεύτερο ημίχρονο των αγώνων, πηγαίνει όπως θέλει η ΑΕΚ και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ξανά οι αλλαγές, παίζουν καταλυτικό ρόλο, στο πώς κλείνει το παιχνίδι στο δεύτερο μέρος, με μοναδική παραφωνία τον Λιούμπιτσιτς. Ο Κοϊτά είναι αυτός που σημειώνει το γκολ, ο Ζίνι δίνει άλλη διάσταση στην επίθεση της ομάδας και είναι εκείνος που παίρνει το φάουλ του γκολ μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον Γιόβιτς. Οφείλουμε να σταθούμε και στις πολύτιμες βοήθειες με σωστές τοποθετήσεις και καίριες απομακρύνσεις από το προτελευταίο απόκτημα της Ένωσης, τον Μάρκο Γκρούγιτς που θα είναι υπεραπαραίτητος, ειδικά σε στιγμές που η ΑΕΚ θα θέλει να προστατέψει το αποτέλεσμα, αλλά και σε παιχνίδια που η Ένωση θα έχει μεγάλη ανάγκη να κερδίζει μονομαχίες αέρος και γενικά θα χρειάζεται μεγάλα κορμιά.

Ο Νίκολιτς εξακολουθεί να έχει την ΑΕΚ, σε πορεία που η ανάκαμψη της, θα της χτίζει και την ψυχολογία. Φυσικά στη σεζόν, θα έρθουν και τα στραβά αποτελέσματα. Όμως για μια ομάδα που τελείωσε τη σεζόν, βαριά λαβωμένη, αυτό το αήττητο σερί των εννέα αγώνων, αποδεικνύει πως η τάξη στην οποία έχει μπει ο οργανισμός από τον Ριμπάλτα, αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα, υπό την καθοδήγηση του Νίκολιτς.