Δεν είναι περίεργο το 3Χ3 των τεσσάρων «μεγάλων»

Όσοι παρακολουθούν και τις ραδιοφωνικές εκπομπές, γνωρίζουν πως η άποψη μου και για τους τέσσερις, αλλά και για τον Άρη, ήταν πως θα έχουν πολύ δυνατές ομάδες. Μαζί με τον Ατρόμητο και τον Αστέρα, αυτοί οι επτά συνθέτουν ένα πολύ δυνατό γκρουπ, επτά ομάδων που έχουν να προσφέρουν στο πρωτάθλημα. Συμπεριλαμβάνω ασφαλώς και τον Αστέρα που είχε την ατυχία να ξεκινήσει με τρία παιχνίδια, απέναντι στους ισάριθμους πρώτους της προηγούμενης σεζόν. Για τους τέσσερις πάντως είναι δεδομένο πως έχουν εξελιχθεί από πέρσι. Κι αν για τους τρεις μοιάζει λογικό, για τον Παναθηναϊκό, ίσως μοιάζει εξωπραγματικό, αλλά δεν είναι τόσο.

Οι «πράσινοι» είναι ένα γκρουπ που από τη μέση και πίσω έχει έμπειρους ποδοσφαιριστές. Αυτό είναι κάτι σημαντικό. Όπως έχει και ποδοσφαιριστές μπροστά, που μπορεί να είναι νεαροί, αλλά έχουν τον ενθουσιασμό. Μα που πάνω απ’ όλα γνωρίζουν που βρίσκονται και τι διακυβεύεται. Κακά τα ψέματα, αν η εκκίνηση δεν ήταν εντυπωσιακή θα είχαν ακούσει πολλά. Τα ίδια που έχουν ακούσει και ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν και πήραν ευκαιρίες σε εκδόσεις του Παναθηναϊκού, κανονικών συνθηκών. Όμως αυτά τα παιδιά, δεν είναι πλέον παιδιά και δεν έχει κανείς δικαίωμα να τα αντιμετωπίζει ως τέτοια. Έχουν πετύχει ήδη κάτι πολύ σημαντικό. Ο Παναθηναϊκός με αυτούς τους ποδοσφαιριστές, έχει κερδίσει απεριόριστο σεβασμό που τον αξίζει, απ’ όλους.

Αυτά τα παιδιά επωμίστηκαν ένα μεγάλο βάρος. Δεν αναζήτησαν δικαιολογίες, αλλά κυνήγησαν και πέτυχαν κάτι μοναδικό. Ο Παναθηναϊκός που πέρσι έψαχνε με το…τουφέκι τα διπλά, έχει ήδη δύο στα δύο και αυτό το βαρύ μείον έξι, είναι ήδη τρία. Οποιαδήποτε κακή σκέψη, για περιπέτειες, αλά ΑΕΚ το 2012-13 μοιάζει μακρινή πλέον. Είχα τονίσει άλλωστε πως δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Το σουξέ του Μπουζούκη συνεχίστηκε μια εξαιρετική ασίστ, ενώ από δικό του μοίρασμα ξεκινάει και η απίθανη κούρσα του εκπληκτικού στη Λάρισα, Γιόχανσον.

Ο Ολυμπιακός απόψε φλέρταρε με την γκέλα. Φυσικά έχει και την ποιότητα και τους ποδοσφαιριστές που θα έρχονται από τον πάγκο για να καθαρίσουν ένα ματς. Δύσκολα νίκησε τον Αστέρα και ο ΠΑΟΚ στην έδρα του και η ΑΕΚ εκτός. Αλλά χρονικά το γεγονός πως πιο κοντά στην «γκέλα» έφτασαν οι «ερυθρόλευκοι» και σώθηκαν από τον Μπίμπρας Νάτχο είναι κάτι που προκαλεί συζήτηση. Ωστόσο νομίζω πως ο Μαρτίνς ίσως θα έπρεπε να έχει λειτουργήσει κάπως διαφορετικά.

Οι «ερυθρόλευκοι» με την ίδια ενδεκάδα πάλι φάνηκαν ένα «κλικ» πιο κάτω σε ρυθμό. Συνάμα οι αλλαγές από τον Πορτογάλο έγιναν και αργά και πέρα από το Νάτχο που έδωσε τη νίκη, δεν θεωρώ πως άλλαξαν πολύ την κατάσταση. Άλλωστε το ματς κρεμόταν σε μια κλωστή και ο Τόνσο είχε την δική του μεγάλη στιγμή να γράψει το 1-2, ελάχιστα πριν συμπληρωθούν τα 90 και να έχει γραφτεί διαφορετικά η ιστορία.

Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ έπαιξαν χθες και καθάρισαν άνετα. Φαίνονται πιο πειστικοί και δύσκολα άλλες φορές, εύκολα κάποιες άλλες φαίνεται πως οι απώλειες τους, όπως και του Ολυμπιακού θα είναι περιορισμένες. Τουλάχιστον αυτή η αίσθηση δίνεται για την ώρα, με την υποσημείωση πάντως, πως αρκεί μία και μόνο «γκέλα» ή κάποιες μαζεμένες απώλειες, που να διαταράξουν ισορροπίες. Πάντως και οι τέσσερις φαίνονται δυνατοί και αυτό, μαζί με τη δυναμική επιστροφή του Άρη, αναζωογονεί το ενδιαφέρον του φίλαθλου κοινού.