Κώστας Μιαούλης

Κανείς άμοιρος ευθυνών για τον αποκλεισμό

O Kώστας Μιαούλης γράφει για την ντροπιαστική βραδιά του αποκλεισμού της ΑΕΚ από την Βελέζ Μόσταρ και για την ισορροπία... τρόμου που διαμορφώνεται μπροστά της!

Το να προσπαθήσει κανείς να κάνει τακτική ανάλυση σε αγώνα της ΑΕΚ με μια ομάδα που δεν θα ήταν πάνω από την 8η θέση της Super League, πραγματικά είναι κάτι που δεν είναι στο μυαλό μου να το πράξω. Αν θέλετε να κάνω μια υποσημείωση. Είχα τονίσει πως το πνεύμα της προσέγγισης , έπρεπε να είναι με Αραούχο μαζί με Καρίμ από την αρχή στην ενδεκάδα. Αυτό, έστω και αν έγινε στη διάρκεια του αγώνα, δεν έχει την ίδια αξία, αυτή την εποχή, να συμβεί στο δεύτερο μέρος, με τις πολύ συγκεκριμένες δυνάμεις που έχουν οι ομάδες στα πόδια τους. Ειδικά αυτές που δεν έχουν και αγωνιστικό ρυθμό από τη στιγμή που τα εγχώρια πρωταθλήματά τους, δεν έχουν ξεκινήσει.

Το μέγεθος της καταστροφής που έχει υποστεί η ΑΕΚ, είναι ανυπολόγιστο. Δεν ξέρω αν θα της βγει σε καλό ή σε κακό στην πορεία της χρονιάς, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί κανείς να είναι μάντης. Αν όμως πρέπει να δώσω πιθανότητες, σε μια ομάδα με τόσο ευθραυστη ψυχολογία, όπως έχει αυτή τη στιγμή η Ένωση, το πιθανότερο είναι το πράγμα να στραβώσει. Ήδη υπάρχει αμφισβήτηση για τους πάντες, ακόμα και για τον προπονητή, από το δεύτερο κιόλας ματς της σεζον. Του χρεώνω ότι θα έπρεπε ίσως να ρισκάρει περισσότερο στην προσέγγιση του στο σημερινό ματς, όπως επίσης και το γεγονός πως η ΑΕΚ παρουσιάστηκε πνευματικά απροετοίμαστη για να μπει σε τέτοιου είδους μονομαχίες. Δεν μπορώ να το πιστώσω το σοκ, που μπορεί να υποστεί ο κάθε προπονητής, σε θέαμα, όπως αυτό που συνάντησε στο πρώτο ματς, με την ομάδα του να προηγείται και με την ισοφάριση να καταρρέει και να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται.

Η Ένωση αποκλείστηκε από την Βελέζ Μόσταρ. Οι πιο νέοι ίσως να μην γνωρίζουν πως ήταν η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς, πριν έρθει ως προπονητής στην ΑΕΚ, την οποία είχε οδηγήσει στα μέσα της δεκαετίας του 1980 σε κατάκτηση Κυπέλλου και 2η θέση σε ενιαίο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα. Αν μπορεί κανείς που δεν ζούσε εκείνη την εποχή, το μέγεθος αυτού του επιτεύγματος με τόσες φοβερές και τρομερές ομάδες να συμμετέχουν σε αυτό.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που διαπιστώνουν πως όλη αυτή η ανοργανωσιά σε όλο το εύρος του ποδοσφαιρικού της τμήματος, υπάρχει από τη στιγμή που ο Μπάγεβιτς αποχώρησε από την ομάδα. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι είναι τόσο συμπτωματικό και δεν είναι τυχαίο που πολλά αδιανόητα για την κοινή λογική πράγματα συμβαίνουν από τότε που έφυγε. Και δεν είναι επίσης τυχαίο που από τότε που συνέβη αυτό, ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ, μοιάζει τόσο μακριά από την σημερινή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου.

Για τη νύχτα ντροπής έχουν όλοι ευθύνη. Μεγάλη και ο προπονητής στον οποίο πίστευα και πιστεύω. Αλλά όταν κάνεις προετοιμασία με καινούριους μόνο το τέρμα που έφυγε μετά το πρώτο φιλικό και τον Τζαβέλλα, δεν μπορείς να πιστεύεις ότι μπορεί στα εναρκτήρια ματς της σεζόν, να συμβούν πολλά διαφορετικά πράγματα, από αυτά που εξελίσσονταν στο φινάλε της περασμένης σεζόν.

Η ΑΕΚ πάνω από όλα πρέπει να απαλλαγεί από βαρίδια και όχι να τα βάλει μέσα στην Αγιά Σοφιά. Όταν ο αρχηγός της ομάδας είναι ανύπαρκτος για 97 λεπτά, σκοράρει στο 98ο και μετά δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε ως τώρα, να χτυπήσει πέναλτι ή δεν είναι μέσα στους εκτελεστές ενώ θεωρητικά είναι λογικό να έχει την καλύτερη ψυχολογία, τότε δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Η Ένωση περιμένει με παλιά υλικά ή καμμένα λάδια όπως είχε πει κάποια στιγμή μια ψυχή για τον Βράνιες, να έχει διαφορετικά αποτελέσματα.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

TAGS:
close menu
x