Κώστας Μιαούλης

Η ΑΕΚ... εμφανίστηκε στο αγαπημένο της γήπεδο!

Η Ένωση έμεινε ζωντανή με τον θρίαμβο στο «Κλεάνθης Βικελίδης», κέρδισε μέρος της χαμένης της αυτοεκτίμησης κι έχει την ευκαιρία να σταθεί ξανά στα πόδια της. Γράφει ο Κώστας Μιαούλης.

Μιαν... αίτηση για να χρησιμοποιεί το «Κλεάνθης Βικελίδης» δεν αποτελούσε και… άσχημη ιδέα για την ΑΕΚ ώστε να μπορεί να παίρνει τέτοια σπουδαία παιχνίδια. Για μια ακόμα φορά στην έδρα που πραγματοποιεί τις καλύτερες εμφανίσεις της, κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, όχι απλά σμπαράλιασε την άμυνα του Άρη, αλλά ήταν ξεκάθαρα νικήτρια με εμφατικό τρόπο.

Με τη συνταγή του 4-3-3 (πάλι χωρίς να ξεκινήσει ο Μάνταλος όπως στο ματς της κανονικής περιόδου) και βάζοντας και τους τρεις κόφτες η Ένωση κατόρθωσε να ελέγχει το κέντρο και να μπορεί να βγάζει την μπάλα μπροστά. Ταυτόχρονα όμως την μεγάλη διαφορά, την έκαναν οι δύο ακραίοι μπακ, που θύμισαν μπακ όπως θα έπρεπε να είναι. Η ΑΕΚ για πρώτη φορά,σε τόσο σημαντικό παιχνίδι, πήρε πράγματα από τους μπακ της, τόσο από τον Λόπες, όσο και από τον Βασιλαντωνόπουλο, που είπε πάλι «παρών» όταν τον χρειάστηκε η ομάδα.

Ο Λόπες κερδίζει το πέναλτι, έχει κόψει τον Σάσα για να μειώσει σε 2-3, ήταν μέσα σε πολλές συνεργασίες με τον Τάνκοβιτς και θεωρώ πως μπορεί να θεωρείται ο κορυφαίος. Ο άλλος που πραγματικά έκανε ένα παιχνίδι, για πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένο φέτος, ήταν ο Ανσαριφάρντ. Πίεσε και έκλεψε στη φάση από την οποία ξεκινάει το 0-2 , για να ανοίξει την αντεπίθεση για τον Σιμάνσκι που σέρβιρε το δεύτερο, ενώ ο Ιρανός ήταν ψύχραιμος από την άσπρη βούλα, όταν έγραψε το 0-3. Ταλαιπώρησε πραγματικά την άμυνα του Άρη. Ο Βασιλαντωνόπουλος από δεξιά, απέδειξε πως αδίκως έχει παραγκωνιστεί (πρωτίστως από τη διοίκηση) και θα έπρεπε να έχει πάρει χρόνο, ειδικά σε μια περίοδο που ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ σε αυτή τη θέση. Όσο για τον Γαλανόπουλο, έδειξε σήμερα πως σταθερά ανεβαίνει αν μείνει μακριά από τραυματισμούς και μπορεί σύντομα να έχει σημαντικό ρόλο στην ομάδα.

Η Ένωση σε ένα ματς κομβικό μπόρεσε να τιμωρήσει τις αδυναμίες του αντιπάλου της. Ήξερε πως για να έχει τύχη έπρεπε να ντουμπλάρει στα μαρκαρίσματα των ακραίων, να πάει πρώτη στις μπάλες στο κέντρο. Η ΑΕΚ στο «Βικελίδης» πήγε καλά, γιατί έκανε σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν συνηθίζει στα περισσότερα παιχνίδια της. Κι αυτό αποτελεί ίσως ένα μήνυμα, έναν προάγγελο πως μέχρι το τέλος των πλέι-οφ θα παλέψει με ότι έχει. Οι απώλειες ήταν σημαντικές απόψε, δεν την επηρέασαν, αλλά θα χρειαστούν όλοι οι διαθέσιμοι δυνατοί μέχρι το τέλος των πλέι-οφ.

Με τα δεδομένα έτσι όπως έχουν δημιουργηθεί αυτή τη στιγμή μετά και την ισοπαλία του ΠΑΟΚ στην Τρίπολη, τουλάχιστον δεν έμεινε άλλο πίσω, ή αν προτιμάτε παρέμεινε ζωντανή στο παιχνίδι. Τούτο στην στιγμή που βρισκόμασταν και από ψυχολογικής άποψης, αποτελούσε αποτέλεσμα ζωτικής σημασίας, για το αποψινό ματς, ακριβώς γιατί για πρώτη φορά, μετά από 1,5 μήνα, απέδειξε πως είναι εδώ. Είναι παρούσα, όσο λαβωμένη και αν είναι από τα λάθη της, τους τραυματισμούς και την κακοδαιμονία της. Αν αυτό αποτελεί ένα αποτέλεσμα που αποτέλεσε μια έκλαμψη ή αν μπορεί να την βάλει σε έναν δρόμο σερί νικών μένει να το δείξει η πορεία.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

TAGS:
close menu
x