Με μηδέν στην άμυνα συνήθως νικάς, με ποδόσφαιρο αλάνας συνήθως το πληρώνεις

Μετά και από αυτή την αγωνιστική, μόνο δύο ομάδες έμειναν με μία απώλεια στην πρώτη στροφή του πρωταθλήματος: Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Η Ένωση ταλαιπωρήθηκε πολύ στο πρώτο μέρος, αλλά μια έμπνευση του 400άρη Μάνταλου να ανοίξει όμορφα την αντεπίθεση για τον Ελίασον, και αυτός με ένα ωραίο γύρισμα στην περιοχή, υποχρέωσε τον Φραντζί Πιερό να γίνει ένα με το χορτάρι στα 194 εκατοστά του σώματός του για να φτάσει στο νικητήριο γκολ. Απαραίτητη προϋπόθεση για να φανεί αρκετό αυτό το γκολ ήταν ο Δικέφαλος να μην απειληθεί -και τουλάχιστον αυτό το πέτυχε.

Από την άλλη πλευρά, ο ΠΑΟΚ πέτυχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα τρία γκολ, ερχόμενος από ένα γρήγορο γκολ του Αστέρα. Με δύο πέναλτι -το ένα εκ των οποίων τουλάχιστον αστείο, αλλά δόθηκε- με τον τρόπο που το κάνει ο Ντάνι Φερνάντεζ.

ΚΑι όμως, η εικόνα του αγώνα, για όσους δεν παρακολουθούν τα παιχνίδια με οπαδικά γυαλιά, έδειχνε πως δεν είχε τελειώσει. Ο Αστέρας είχε φάσεις στο πρώτο μέρος, αμέσως μετά το 2-1, για να ισοφαρίσει, με μεγάλες αποκρούσεις του Παβλένκα, ενώ σε μία περίπτωση η μπάλα βρήκε και το δοκάρι. Δεν είχε μετρηθεί σωστά και ένα γκολ του Μακέντα. Η μείωση του σκορ σε 2-3 από τον Εμμανουηλίδη άφηνε υποσχέσεις πως θα δούμε ένα δεύτερο μέρος όπως συχνά βλέπουμε στο «Θόδωρος Κολοκοτρώνης» τα τελευταία χρόνια. Η άμυνα του ΠΑΟΚ φλέρταρε πολλές φορές με την γκέλα, και σε ένα δεύτερο μέρος χωρίς πολλές φάσεις, ήρθε το 3-3. Δεν είναι σαφές κατά πόσο μπορεί να το αφομοιώσει ο οργανισμός του ΠΑΟΚ, με τις αναταράξεις να είναι πολλές.

Επιστρέφω στην ΑΕΚ. Πάντοτε η κριτική πρέπει να γίνεται στις ημέρες που τελικά η ομάδα δεν «βράχηκε». Υπάρχουν εξηγήσεις για τη δυσλειτουργία της Ένωσης στο παιχνίδι. Μια ομάδα που στο πρώτο μέρος έπαιζε σαν βαριά και ασήκωτη, με ένα επιθετικό δίδυμο που μπορώ να κατανοήσω γιατί μπήκε, αλλά ήταν δυσλειτουργικό. Ακόμα χειρότερη ήταν η κατάσταση με την παρουσία του Κοϊτά στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Κίνηση χωρίς την μπάλα δεν υπήρχε, ο Πινέδα έμοιαζε να κουβαλά την μπάλα σε λάθος κατευθύνσεις, η ΑΕΚ δεν έπαιζε σε κάποιες περιπτώσεις στον Πενράις, που είχε χώρο από αριστερά αλλά δεν έπαιρνε μπάλα. Οι ποδοσφαιριστές του Βόλου προλάβαιναν να επιστρέφουν, με αποτέλεσμα η Ένωση, χωρίς κίνηση στα μεσοδιαστήματα, να μην μπορεί να δημιουργήσει παιχνίδι.

Η ΑΕΚ πήρε προβάδισμα με ωραίο γκολ του Πιερό, αλλά δεν άρχισε να παίζει ουσιαστικά παρά μόνο προς την τελική ευθεία του αγώνα, όταν αγωνίστηκε ο Ζοάο Μάριο από το 65' και αργότερα μπήκαν μαζί οι Μαρίν και Κουτέσα. Εκεί η Ένωση θα μπορούσε να βρει και δεύτερο γκολ. Μπορεί στη Λάρισα να την πάτησε, αλλά σε τέτοια παιχνίδια το 1-0 δεν θα αρκεί πάντα. Το να μην επιτρέπεις φάσεις στον αντίπαλο περιορίζει τους κινδύνους, αλλά δεν εξαλείφει την πιθανότητα να συμβεί το κακό σε μία στιγμή.

Η περίπτωση του ΠΑΟΚ γράφτηκε με διαφορετικό σενάριο από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, αλλά ως προς την άμυνα μοιάζει πολύ με τον τρόπο που ξεκίνησε αυτό το εφιαλτικό 12ήμερο. Όσο και αν η άμεση απάντηση με τρία γκολ στο προβάδισμα του Αστέρα με τον Μακέντα έδινε την εντύπωση ότι η ομάδα του Λουτσέσκου ξεμπλόκαρε, η αμυντική λειτουργία δεν σου επέτρεπε να πιστέψεις ότι το ματς τελείωσε. Ο ΠΑΟΚ γλίτωσε σε πολλές περιπτώσεις στο πρώτο μέρος, αλλά με την έξοδο του Καμαρά και του Τάισον, το ματς άρχισε να πηγαίνει στραβά.

Ο Ζίβκοβιτς επιβεβαίωσε πως δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και όταν αποχώρησε και ο Ντεσπότοφ (προφανώς λόγω καταπόνησης), οι Θεσσαλονικείς έδειχναν πως δεν μπορούσαν πλέον να απειλήσουν. Ο ΠΑΟΚ άφησε δύο βαθμούς με τρόπο που δεν δικαιολογείται με βάση τη φετινή εικόνα του Αστέρα, αλλά έχει εύκολη εξήγηση για όσους είδαν το ματς. Όσο για τα τραγικά γυρίσματα των αμυντικών στον Παβλένκα, μάλλον πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που ο Τσέχος ανταποκρίθηκε. Όσο όμως ο Παβλένκα είναι πρωταγωνιστής, τόσο θα αποδεικνύεται η μεγάλη υστέρηση του ΠΑΟΚ σε ποσότητα και ποιότητα επιλογών από τη μέση και πίσω.

Αυτό το 3-3 θύμισε πολύ τις εποχές της ΑΕΚ με τον προηγούμενο προπονητή της. Προτιμώ λοιπόν ένα 1-0 με κακή εικόνα, παρά ένα εύθραυστο 3-1 που μπορεί να μην τελειώσει καλά. Στον ΠΑΟΚ έχει μπει για τα καλά η αμφιβολία, γιατί από μια τεσσάρα στην πλάτη, πήγε σε δύο 0-0 και μετά σε ένα ισόπαλο 3-3. Με την υποσημείωση ότι και στα δύο 0-0 απειλήθηκε σοβαρά αμυντικά (θυμίζω πως και στα δύο ματς δεν μέτρησαν γκολ αντιπάλων), τηρουμένων των απαιτήσεων των αγώνων και των αντιπάλων. Αυτό αναδεικνύει ένα μπάχαλο, όχι μόνο σε αγωνιστικό, αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο.