Φτωχή σε ιδέες, καταπονημένη από τη λειψανδρία και δίχως καθαρό μυαλό η ΑΕΚ

Μπορεί πολύς κόσμος να περίμενε ένα ξέσπασμα, αλά Αμπερντίν, στην OPAP Arena απόψε το βράδυ, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό έμοιαζε -ήδη πριν το παιχνίδι- πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Η ΑΕΚ πληρώνει πλέον ακριβά το περιορισμένο εύρος επιλογών στον πάγκο της, σε συνδυασμό με την πικρή πραγματικότητα που υπήρχε ήδη από το καλοκαίρι: Πως υπάρχουν πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους και δεν έχουν κάτι παραπάνω να προσφέρουν.

Η Ένωση επένδυσε σε πολλά στοιχήματα, ενώ είχε μικρό περιθώριο να διορθώσει την κατάσταση μετά την Άντερλεχτ. Ο ίδιος ο Νίκολιτς, όταν του τέθηκε από τον Ριμπάλτα η επιλογή μεταξύ του Ζοάο Μάριο και ενός έξτρα επιθετικού, επέλεξε τον πρώτο. Ο Πορτογάλος δεν μπορούσε να δηλωθεί στην Ευρώπη τη στιγμή που συνέβη, και μεταξύ μας, δεν είναι βέβαιο πως θα πρόσθετε κάτι ουσιαστικό, ακόμα και αν είχε προλάβει να μπει στο ρόστερ. Με δεδομένα τα προβλήματα που υπήρχαν και εξακολουθούν να υφίστανται, ακόμα και η συζήτηση για οποιαδήποτε πρόκριση στη συνέχεια του Conference League έχει μπει σε μεγάλο κίνδυνο. Για να είμαστε ρεαλιστές, η πρόκριση -σε συνάρτηση με την αγωνιστική εικόνα- μοιάζει βουνό.

Από τις σημερινές επιλογές του Νίκολιτς, αυτή που θα σηκώσει τη μεγαλύτερη συζήτηση είναι του Γκατσίνοβιτς. Καμία επιλογή του όταν απείλησε δεν ήταν καλή, και στις φάσεις όπου υπήρχαν προϋποθέσεις συνεργασίας και δημιουργίας, έκανε τις χειρότερες δυνατές επιλογές -πλην της σέντρας που έκανε ο Γιόβιτς, αφού δεν μπορούσε να σουτάρει από εκεί. Ο Μάνταλος, ερχόμενος πιο πίσω στην επανάληψη για να παίξει δίπλα στον -για ένα ακόμα παιχνίδι κορυφαίο- Πινέδα, κάπως βελτίωσε την κατάσταση. Ωστόσο, το πρόβλημα της δημιουργίας απέναντι σε τόσο κλειστές άμυνες δεν δείχνει να διαφοροποιείται.

Ο Κουτέσα, όταν το ματς δεν πηγαίνει θετικά για την Ένωση, έχει τεράστιο πρόβλημα απέναντι σε κλειστές άμυνες και κάνει κακές επιλογές. Ο Ρότα, καλύπτοντας τη θέση μόνος του, είναι μοιραίο πως θα αρχίσει να πέφτει. Όσο για την επιλογή του Πήλιου, τη στιγμή που η Ένωση χρειαζόταν ένα επιθετικό μπακ αντί του Πενράις, δεν μπαίνει καν σε συζήτηση. Όχι πως ο Σκωτσέζος αποτελεί το μπακ που θα ονειρευόταν κανείς, βάσει όσων έχει δείξει μέχρι τώρα, αλλά τόσες κακές επιλογές όσες είχε ο Πήλιος, δύσκολα θα μπορούσε να μετρήσει. Πολύ μεγάλο είναι και το πρόβλημα με την απόδοση του Ραζβάν Μαρίν, ο οποίος μετά τους προκριματικούς γύρους αποτελεί φάντασμα του εαυτού του.

Η ΑΕΚ, με τόσους παίκτες να έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους στην ομάδα και αρκετούς να είναι εμφανώς ντεφορμέ, δείχνει βαλτωμένη, δίχως ιδέες και με πρωτοφανή αδυναμία μπροστά από το τέρμα. Το καλοκαίρι η στόχευση ήταν συγκεκριμένη, με ένα φτωχό ρόστερ που δύσκολα θα άντεχε όλες τις υποχρεώσεις.

Ο Γιόβιτς αποκτήθηκε για να δώσει λύσεις στο σκοράρισμα και να προσφέρει την απαραίτητη ώθηση στην ομάδα. Ωστόσο, το σύνολο των τελικών προσπαθειών είναι φτωχό και κατώτερο των προσδοκιών. Ακόμα και στις λίγες στιγμές που υπάρχει χρόνος για σωστή εκτέλεση, τα τελειώματα είναι απογοητευτικά -όπως αυτό του Γκατσίνοβιτς μετά το σπάσιμο του Πιερό, ή η προβολή του Γιόβιτς στη σέντρα του Γκατσίνοβιτς.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την προβληματική διαιτησία του Μουνουέρα -τόσο στο πέναλτι υπέρ των Ιρλανδών όσο και στον τρόπο που επέτρεπε τις καθυστερήσεις- οδήγησαν στη γκέλα. Μέχρι τις 21-12, η ΑΕΚ καλείται να παίξει την επιβίωσή της στο πρωτάθλημα. Έχει ένα ματς Κυπέλλου με τον ΟΦΗ και τρία παιχνίδια για το Conference League, δύο εκ των οποίων εκτός έδρας με Φιορεντίνα και Σαμσουνσπόρ, και τελευταίο με την Κραϊόβα.

Για να έχει ελπίδες πρόκρισης και να αποφύγει μπελάδες ισοβαθμιών -αν αυτή κριθεί στους επτά βαθμούς- πρέπει να πάρει έναν βαθμό στη Φλωρεντία ή στη Σαμσούντα, με την προϋπόθεση ότι θα νικήσει την Κραϊόβα. Όμως, όταν δεν μπορείς να πάρεις τρίποντο με τη Σάμροκ εντός έδρας, δεν μπορείς να κάνεις υπολογισμούς.

Μαζί με τα αγωνιστικά, ο κόσμος μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την ομάδα. Η ΑΕΚ θα μπορέσει να πείσει ακόμα και τους πιο πιστούς, αν στις αρχές του Ιανουαρίου -και μιλάμε για την πρώτη εβδομάδα- έχει τουλάχιστον δύο νέες λύσεις που θα μπουν άμεσα στο ρόστερ, από τις συνολικά τέσσερις με πέντε που χρειάζεται.

Αν όμως το χειμερινό μεταγραφικό παράθυρο εξελιχθεί όπως τα προηγούμενα, με κατάληξη πως «δεν θα πάρει για να πάρει», τότε το δεύτερο μισό της σεζόν θα είναι ακόμα πιο δύσκολο.