Δύσκολο γκολ και αμυντικά στημένα έφεραν την πρώτη απώλεια της ΑΕΚ

Από την εκπομπή του Σαββάτου, είχα αναφέρει πως η ΑΕΚ θα χρειαζόταν περισσότερα από ένα τέρμα για να πάρει το τρίποντο. Δεν το έπραξε, δέχτηκε ένα γκολ από στημένη μπάλα, σε μια ημέρα που οι στατικές φάσεις αμυντικά δεν της πήγαν καλά. Από την άλλη, δεν της πήγε καλά ούτε το σκοράρισμα. Ο Γιόβιτς στο δεύτερο μέρος είχε τουλάχιστον τρεις πολύ καθαρές ευκαιρίες για να σκοράρει, με αποκορύφωμα αυτή του 85ου λεπτού. Δεν έκανε δεύτερο γκολ και η ομάδα ήρθε ισόπαλη. Κάθε απώλεια βαθμών είναι σημαντική. Από την άλλη, όμως, η Ένωση είχε δύο συνεχόμενες εκτός έδρας δοκιμασίες, από τις οποίες πήρε τέσσερις βαθμούς σε μία εβδομάδα, και αυτό δεν είναι αμελητέο. Πρόκειται για μια ομάδα που έχει ήδη πετύχει έναν εξαιρετικά σημαντικό στόχο. Αν κάποιοι θεωρούν πως η Ένωση αγωνίζεται μόνη της με τους αντιπάλους και μπορεί να καθαρίζει τα ματς σε δύσκολες έδρες από το ημίχρονο, είναι μια ιστορία για… αγρίους.

Φυσικά, μένει η πικρία για το γεγονός πως η ΑΕΚ προηγήθηκε σε αυτό το ματς και το είχε στα χέρια της. Όμως ήταν δεδομένο πως όφειλε να έχει καλύτερη απόδοση στο πρώτο μέρος, κάτι που δεν συνέβη. Ο Κοϊτά απόψε, που στο ματς στη Λιβαδειά ήταν καταλυτικός, όχι μόνο δεν μπόρεσε να προσφέρει, αλλά χάλασε τουλάχιστον τέσσερις φάσεις της ΑΕΚ. Η πιο εκνευριστική στιγμή του αγώνα ήταν η αντεπίθεση πέντε εναντίον δύο, που καταλήγει σε σουτ του Μαυριτανού, το οποίο κοντράρει, ενώ είχε πάσα στον αμαρκάριστο Κουτέσα. Στο πρώτο μέρος, πέφτει πάνω στον Γιόβιτς, στερώντας του ένα γκολ, επιχειρεί ένα σουτ ενώ έχει καθαρή πάσα δεξιά, και στο δεύτερο μέρος, εκτός από τη φάση αυτή, υπάρχει και η στιγμή που δεν επιτρέπει να φτάσει η μπάλα στον Ρότα, σε πάσα του Μάνταλου.

Απόψε φάνηκε πολύ η απώλεια του Ζίνι, που συνήθως απασχολεί τις αντίπαλες άμυνες, παρότι μπορεί να σκοράρει με ευκολία. Ο Γιόβιτς είχε τρεις πολύ καθαρές ευκαιρίες στο δεύτερο μέρος, ενώ στο πρώτο δεν τροφοδοτήθηκε. Είχε μία σέντρα του Κουτέσα στο κεφάλι του, άλλη μία παράλληλη πάσα που πήρε και έκανε κάκιστο τελείωμα, ενώ και στη φάση της σκαφτής πάσας του Μάνταλου, φέρνει ωραία την μπάλα μπροστά του αλλά αστοχεί σε μια κλασική ευκαιρία. Οι παίκτες της ΑΕΚ πρέπει να καθαρίσουν το μυαλό τους στα τελειώματα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να λειτουργούν υπό τέτοια πίεση.

Για απόψε, αν μπορεί να βρει κάποιος ένα ψεγάδι στον Νίκολιτς, είναι ότι ίσως μπορούσε να κάνει τις επόμενες αλλαγές μετά τον Μάνταλο λίγο νωρίτερα. Αν κρίνει κανείς από το γεγονός πως η Ένωση έδειξε αδυναμία στις στατικές φάσεις, θα έπρεπε να είχε περάσει ο Γκρούγιτς, αφού πριν δεχτεί το γκολ, η ΑΕΛ είχε τουλάχιστον δύο καλές στιγμές από στημένα. Στα χαφ, πάντως, για τη φύση αγώνων που απαιτούν παραγωγή φάσεων και όχι απαραίτητα διατήρηση ρυθμού, το δίδυμο Μαρίν-Πινέδα ίσως πρέπει να διαφοροποιηθεί, όπως βέβαια και να δούμε περισσότερο τον Πενράις, που ήταν άκρως θετικός.

Σε ένα δύσκολο και απαιτητικό πρωτάθλημα, ένα εκτός έδρας παιχνίδι που δεν μπορείς να το κερδίσεις, είναι προτιμότερο να μην το χάσεις. Η ΑΕΚ έχει βγάλει ένα ισορροπημένο πρόγραμμα, με δύο εντός και δύο εκτός έδρας παιχνίδια, έχει μαζέψει δέκα βαθμούς και συνεχίζει να είναι ψηλά. Η στιγμή της απώλειας βαθμών θα ερχόταν, σε ένα ματς που έπαιξε καλά στο δεύτερο μέρος, είχε φάσεις, αλλά οφείλει στα πρώτα ημίχρονα των εκτός έδρας αγώνων να είναι πιο πειστική και να σκοράρει, ώστε να κάνει πιο εύκολη τη ζωή της.

Στην ευρύτερη λειτουργία της, η ΑΕΚ έχει βελτιώσει πολλά πράγματα. Μια εξαιρετικά κακή νοοτροπία όμως δεν είναι εύκολο να αποβληθεί και έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται ορισμένες καταστάσεις σε κομβικά σημεία των αγώνων. Αυτή αφορά τις στιγμές εκείνες που πρέπει να βγεις μπροστά βαθμολογικά και να βάλεις πίεση στους άλλους, αλλά ακόμα δεν έδειξε έτοιμη για κάτι τέτοιο. Προοδευτικά αυτό μπορεί να βελτιωθεί και όλοι αναμένουμε την παρουσία του Ζοάο Μάριο και το πώς αυτή μπορεί να ευεργετήσει την Ένωση στο παραγωγικό κομμάτι και να απελευθερώσει τον Γιόβιτς.

Υ.Γ.: Υπάρχει ένα δολοφονικό τάκλιν στον Γιόβιτς, που σίγουρα έχριζε επανεξέτασης, ενώ η ΑΕΚ εξακολουθεί, από τους μεγάλους, να παίρνει τα λιγότερα λεπτά καθυστερήσεων σε ματς που το αποτέλεσμα δεν την ευνοεί. Να μην παραλείψω πως ο διαιτητής ήταν ιδιαίτερα ανεκτικός στις καθυστερήσεις, κάτι που φέτος φροντίζουν να αποφεύγουν σχολαστικά οι διαιτητές σε παιχνίδια των άλλων μεγάλων.