Ολυμπιακός: Η καλή επιστροφή Μανωλά και ο απρόβλεπτος και μπουκαδόρος Ροντρίγκες

• Μετά από τέσσερα παιχνίδια στα οποία ο Μαρτίνς άλλαζε την ενδεκάδα του με ένα, δύο (συνήθως) η, το πολύ τρεις παίκτες από παιχνίδι σε παιχνίδι, χθες στην Τούμπα αποφάσισε να διαφοροποιήσει το αρχικό του σχήμα με τέσσερις παίκτες σε σχέση με εκείνο της Λεωφόρου, δείχνοντας μεταξύ άλλων και κάποια πράγματα.

• Διότι η μόνη αναγκαστική αλλαγή ήταν ο τραυματίας Αγκιμπού τη θέση του οποίου πήρε ο Μαντί Καμαρά. Αλλά έμειναν στον πάγκο κι ο Σισέ (κι έπαιξε ο Μανωλάς) κι ο Κανέ (κι έπαιξε ο Μπουχαλάκης), αλλά κι ο Ελ Αραμπί (κι έπαιξε ο Τικίνιο). Μπορεί δε να μην έλαμψαν οι τρεις παίκτες που πήραν τις θέσεις των συνήθως βασικών, αλλά αν μη τι άλλο κάπου κατάλαβαν χθες κι ο Σισέ κι ο Αραμπί ότι τη φανέλα δεν την έχουν πάρει σπίτι…

• Ο Ολυμπιακός είχε χθες το καλό ότι μπήκε πολύ δυναμικά στο παιχνίδι κι έτσι ακύρωσε ένα από τα μεγάλα όπλα του ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου, δηλαδή το πρώτο δεκάλεπτο στο οποίο παίζει σχεδόν πάντα φουλ επίθεση. Επιπλέον οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αρκετά καλή συμπεριφορά στις στημένες φάσεις αμυντικά (επιθετικά με εκτελεστή τον Μασούρα για άλλη μία φορά πήγαν στράφι και τα τέσσερα στημένα που κέρδισαν) και έχτισαν αρκετά καλά κάποιες επιθέσεις από πίσω, με χαρακτηριστική εκείνη στο 68’, όταν ο Μπουχαλάκης πέρασε με ψυχραιμία από τη μικρή περιοχή του Βατσλίκ στον Μαντί, αυτός έξοχα έδωσε στον Μασούρα κι αυτός εξίσου υπέροχα στον Ροντρίγκες, που ξεχύθηκε μπροστά, για να τον σταματήσει εν τέλει ο Κρέσπο με φάουλ εκατοστά έξω από την περιοχή του Πασχαλάκη.

• Στο β΄ ημίχρονο δεν ήταν όμως γενικά επικίνδυνος επιθετικά με εξαίρεση ένα γερό σουτ του Μαντί και την παραπάνω αντεπίθεση από την οποία προέκυψε μία εκτέλεση φάουλ του Μπουχαλάκη από καλή θέση, με τραγικό τρόπο. Ίσως θα μπορούσαν να γίνουν νωρίτερα οι αλλαγές των Αραμπί-Καρβάλιο κι όχι στο 78’, ακόμη και του Κούντε που μπήκε στο 87’, χωρίς πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, να είμαστε και…σίγουροι ότι κάτι καλό θα γινόταν.



• Κατά βάση ό,τι καλό έκανε ο Ολυμπιακός επιθετικά ήταν από τον Γκάρι Ροντρίγκες, για τον οποίο μόλις χθες το μεσημέρι είχα σχολιάσει στο ραδιόφωνο ότι πρέπει να βρεθεί ένα πλάνο από τον προπονητή, ώστε να αξιοποιηθεί περισσότερο, καθότι είναι ο μακράν πιο επικίνδυνος, απρόβλεπτος, δημιουργικός και μπουκαδόρος παίκτης του Ολυμπιακού από τη μέση και πάνω. Χθες είχε περισσότερες προωθήσεις κι ο Λαλά, συγκριτικά με τη Λεωφόρο, κι αυτό βοήθησε φυσικά και τον Ροντρίγκες να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες, έστω κι αν από κάποια στιγμή του β΄ ημιχρόνου και μετά έδειξε να «σκάει».

• Καλή ήταν η επιστροφή του Μανωλά στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού, μετά από τρία παιχνίδια που ήταν στον πάγκο (στο πρώτο, στα Γιάννινα, είχε μπει από νωρίς αλλαγή, στα άλλα δύο, με ΑΕΚ και ΠΑΟ δεν έπαιξε ούτε λεπτό). Μπορεί κάποια στιγμή στα μισά του ημιχρόνου να έκανε μία…ώμα σε πάσα πίσω στον Βατσλίκ, και χρειάστηκε να τον καλύψει ο Μπουχαλάκης κοντράροντας ένα σουτ του Κούρτιτς, όμως γενικά ήταν αξιόπιστος ο έμπειρος άσος.

• Παρότι έπαιζε από το 16’ με κίτρινη κάρτα, λόγω ενός φάουλ από καθυστερημένο τάκλιν, ο Μανωλάς εξουδετέρωσε σχεδόν πλήρως τον Άκπομ και σε συνεργασία με τον Παπασταθόπουλο έφτιαξαν ένα αρκετά αποτελεσματικό αμυντικό δίδυμο. Με τάκλιν, δυναμικές προβολές, πιεστικά μαρκαρίσματα, σωστές καλύψεις, επεμβάσεις σε γυρίσματα στην περιοχή του Βατσλίκ, ήταν μία δύναμη πίσω.

• Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να μην κάνει βήματα πίσω στη συνέχεια.