H Dream Team των… μπαλαντέρ: Μια ενδεκάδα παικτών που έχουν παίξει σε Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό

Με αφορμή το μεγάλο ντέρμπι ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό το οποίο είναι προγραμματισμένο για την Κυριακή (16/1, 19:30) στη «Λεωφόρο», το sport-fm.gr σας παρουσιάζει μία ενδεκάδα ποδοσφαιριστών οι οποίοι... αψήφησαν τη μεγάλη έχθρα μεταξύ των «αιώνιων αντιπάλων» και αγωνίστηκαν φορώντας στο στήθος τους τόσο τον δαφνοστεφανομένο έφηβο, όσο και το τριφύλλι!

Το σύστημα που επιλέξαμε για αυτή την… Dream Team είναι το 3-4-3, έστω και αν ελλείψει κεντρικών μέσων αναγκαστήκαμε να βάλουμε στον άξονα τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. Εξάλλου, ο Λάζαρος έχει αγωνιστεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του σε ρόλο «δεκαριού», ενώ στην προκειμένη περίπτωση έχει και πίσω του τον, επίσης κατά συνθήκη μέσο, Τάσο Μητρόπουλο για να… καλύπτει τα νώτα του αμυντικά!

Τερματοφύλακας – Νίκος Σαργκάνης, Αντώνης Νικοπολίδης

Ξεκινώντας με τη θέση του γκολκίπερ, το δίλημμα ήταν μεγάλο ανάμεσα σε Νίκο Σαργκάνη και Αντώνη Νικοπολίδη, συνεπώς επιλέξαμε να τους συμπεριλάβουμε και τους δύο. Πώς να αφήσεις άλλωστε εκτός κάποιον, αφού αμφότεροι ήταν από τους καλύτερους (αν όχι ΟΙ καλύτεροι) τερματοφύλακες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.



Από τη μία ο Νίκος Σαργκάνης, ο οποίος διέπρεψε κάτω από τα δοκάρια κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘80. Αφού οδήγησε την Καστοριά στην κατάκτηση του Κυπέλλου τη σεζόν 1979-80, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό με τον οποίο μέτρησε 144 συμμετοχές και σήκωσε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα και ακόμα ένα Κύπελλο, μπαίνοντας για τα καλά στις καρδιές των ερυθρόλευκων φιλάθλων. Ωστόσο, αυτό άλλαξε το καλοκαίρι του 1985, όταν πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει το Ρέντη για να μετακομίσει στην Παιανία, όντας ήδη τότε ο κορυφαίος Έλληνας τερματοφύλακας και βασικότατος κάτω από τα δοκάρια της εθνικής ομάδας. Ο λόγος της μετακίνησης ήταν το ότι ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος Νταϊφάς, δεν κάλυψε τις οικονομικές απαιτήσεις του Σαργκάνη όταν του έκανε προσφορά ανανέωσης συμβολαίου, με τον Παναθηναϊκό να κινείται γρήγορα, πραγματοποιώντας μια προσθήκη που στην πορεία αποδείχθηκε καθοριστική. Με τους «πράσινους» κατέκτησε δύο ακόμα πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα, παίζοντας μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο στον τελικό του 1988 κόντρα στην πρώην ομάδα του, αποκρούοντας δύο πέναλτι και ευστοχώντας σε ένα, χαρίζοντας την κούπα στον Παναθηναϊκό και αφήνοντας την παλιά του αγάπη με άδεια χέρια.



Από την άλλη ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο οποίος σε ηλικία 18 χρονών άφησε την Αναγέννηση Άρτας για να πάει στον Παναθηναϊκό. «Στη σκιά» του Πολωνού Γιόσεφ Βάντσικ τα πρώτα χρόνια του στην Αθήνα και τους «πράσινους», έκανε το ντεμπούτο του σε ένα επεισοδιακό 4-3 κόντρα στον Ολυμπιακό , στο οποίο μάλιστα τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε μετά από μία πέτρα που έφυγε από οπαδούς των Πειραιωτών προς το μέρος του. Σταδιακά πήρε τη φανέλα βασικού... σπίτι του, όμως τη σεζόν 2003-04 έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα μόλις απάντησε αρνητικά σε πρόταση ανανέωσης ύψους 400.000 Ευρώ και με το συμβόλαιό του να λήγει σε λίγους μήνες. Στο τέλος εκείνης της σεζόν οι «πράσινοι» κατέκτησαν το νταμπλ, ενώ παράλληλα οι φήμες που αφορούσαν συμφωνία του Αρτινού γκολκίπερ με τους Πειραιώτες είχαν βγει από καιρό στη δημοσιότητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οπαδοί του Παναθηναϊκού να τον αποδοκιμάσουν έντονα κατά τη διάρκεια της φιέστας, θεωρώντας τον ήδη παίκτη του μισητού τους αντιπάλου. Λίγους μήνες αργότερα και αφού είχε προηγηθεί ο θρίαμβος της εθνικής μας ομάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας, ο Νικοπολίδης ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό. Ως πρωταθλητής Ευρώπης πια, με τους «ερυθρόλευκους» κατέκτησε έξι πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα, όντας μάλιστα και ένας από τους αρχηγούς της ομάδας.

Αμυντικός – Γιάννης Κυράστας

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού και πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση με τα ερυθρόλευκα τον Δεκέμβριο του 1972, σε ηλικία 20 ετών. Αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό για εννιά χρόνια, «μετρώντας» 223 συμμετοχές, ενώ κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα. Ωστόσο, το 1981 άλλαξε «στρατόπεδο», απαντώντας θετικά στην πρόταση που του έκανε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης να φορέσει τα πράσινα. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του με τα πράσινα κατάφερε να αναπτύξει πολύ ισχυρούς δεσμούς με τον σύλλογο και τους φιλάθλους του, κάτι που κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν για κάποιον που προερχόταν από τον αιώνιο αντίπαλο. Πανηγύρισε την κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και τριών Κυπέλλων, ενώ οδήγησε με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο του την ομάδα και στην τρελή της πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985! Αργότερα αποτέλεσε και έναν από τους εμβληματικότερους προπονητές του Παναθηναϊκού (1999-00 και 2001-02), δημιουργώντας ομάδες που εντυπωσίασαν, παρά το γεγονός ότι δεν πανηγύρισαν κάποιον τίτλο.

Αμυντικός – Νίκος Βαμβακούλας

Πήγε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι το 1977, λίγο πριν συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής, και εξελίχθηκε σε παίκτη σύμβολο των Πειραιωτών. Φόρεσε τα ερυθρόλευκα για οχτώ σεζόν (1977 έως 1985 με 197 συμμετοχές), πριν αποχωρίσει με προορισμό το... αντίπαλο δέος το καλοκαίρι του 1985. Ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος Νταϊφάς, του είχε μεταφέρει πως η ομάδα δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να του προσφέρει νέο συμβόλαιο και ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε την περίσταση, ντύνοντάς τον στα πράσινα. Ρόλο… μεσάζοντα έπαιξε ο Γιάννης Κυράστας (είχε ήδη μετακομίσει στη «Λεωφόρο»), ενώ το ίδιο καλοκαίρι από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό είχε πάει και ο Νίκος Σαργκάνης. Στον Παναθηναϊκό έμεινε για τέσσερα χρόνια, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα και τρία Κύπελλα, ενώ είχε συνολικά 74 συμμετοχές.

Αμυντικός – Στράτος Αποστολάκης

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τον Παναιτωλικό και αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το 1985. Στα πέντε χρόνια που αγωνίστηκε με τα ερυθρόλευκα αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους παίκτες της ομάδας, συνεπώς μπορείτε να φανταστείτε τον σάλο που προκλήθηκε όταν το 1990 ο Γιάννης Βαρδινογιάννης κατάφερε να τον πείσει να αφήσει τον Πειραιά για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Τόσο μεγάλος ήταν ο ντόρος που προκλήθηκε γύρω από τη μεταγραφή του, που η ΕΠΟ πήρε την απόφαση να ματαιώσει τον τελικό του Σούπερ Καπ ανάμεσα στους δύο αιώνιους αντιπάλους, φοβούμενοι τις ακραίες αντιδράσεις των οπαδών. Ο καιρός πέρασε, τα πνεύματα ηρέμησαν και ο Στράτος Αποστολάκης έκανε μια αξιοθαύμαστη καριέρα με τα πράσινα, κατακτώντας τρία πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα, ενώ έφτασε και μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1996!

Μέσος – Κρις Καλαντζής

Γεννημένος στο Σίδνεϊ, ο Ελληνοαυστραλός ήρθε στη χώρα μας για λογαριασμό του Παναθηναϊκού το 1987 και αγωνίστηκε στο αριστερό άκρο (κυρίως στην άμυνα, αλλά μπορούσε με άνεση να παίξει και πιο μπροστά) του «τριφυλλιού» σε 127 παιχνίδια. Τον Δεκέμβρη του 1992 ο Παναθηναϊκός πρόσθετε στο ρόστερ του τους Γιώργο Γεωργιάδη και Κώστα Καπουράνη γεμίζοντας την αριστερή του πλευρά, με τον Καλαντζή να χάνει τη θέση του στη βασική ενδεκάδα. Έτσι, πήρε την απόφαση να αποχωρήσει, με τον Ολυμπιακό να είναι ο επόμενος προορισμός της καριέρας του. Μάλιστα, σχεδόν έναν χρόνο αργότερα έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε ένα ντέρμπι αιωνίων στο ΟΑΚΑ, σκοράροντας ένα πανέμορφο γκολ κόντρα στην πρώην ομάδα του και βοηθώντας έτσι τα μέγιστα στην επικράτηση του Ολυμπιακού με 2-1. Αγωνίστηκε με τα ερυθρόλευκα 81 φορές μέχρι το 1997, όταν αποφάσισε να επιστρέψει στην Αυστραλία για λογαριασμό της Ολιμπίκ Σίδνεϊ.

Μέσος – Τάσος Μητρόπουλος

Ποδοσφαιριστής-σύμβολο για τον Ολυμπιακό, με τον οποίο αγωνίστηκε από το 1981 μέχρι και το 1992 πραγματοποιώντας 242 συμμετοχές με 51 γκολ και κατακτώντας τρία πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα (σε αυτό του 1992 δεν έπαιξε στον διπλό τελικό με τον ΠΑΟΚ) και ένα Σούπερ Καπ. «Έχτισε» τον ερυθρόλευκο μύθο του μέσα από τα ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό, τα οποία πάντα ζούσε με ιδιαίτερο πάθος. Μπορείτε να φανταστείτε τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν το καλοκαίρι του 1994, όταν στα 37 του απάντησε θετικά σε πρόταση των «πρασίνων» (τις δύο προηγούμενες σεζόν αγωνίστηκε στην ΑΕΚ). Τελικά, η θητεία του στον Παναθηναϊκό αποδείχθηκε κάτι λιγότερο από σύντομη, αφού αποχώρησε μετά από λίγους μήνες για να πάει στον Απόλλωνα Αθηνών. Φόρεσε τα πράσινα μόλις σε ένα επίσημο παιχνίδι, κόντρα στον Απόλλωνα στο ΟΑΚΑ, με τους φίλους της νέας του ομάδας να τον αποδοκιμάζουν κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα. Επέστρεψε για να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό τη σεζόν 1997-98, σε ηλικία 40 ετών.

Μέσος – Γιώργος Χ. Γεωργιάδης

Μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό τον χειμώνα του 1992 από τη Δόξα Δράμας και αγωνίστηκε με τα πράσινα για μια πενταετία, πραγματοποιώντας 176 εμφανίσεις με 60 γκολ! Εντυπωσίασε με την ταχύτητά του και φορώντας το τριφύλλι στο στήθος πανηγύρισε την κατάκτηση του νταμπλ το 1995 και ακόμη ένα πρωτάθλημα το 1998, ενώ ήταν και μέλος της ομάδας που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League το 1996! Μάλιστα, το 1995 ανακηρύχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Ελάχιστοι (αν όχι κανείς) περίμεναν τότε ότι μερικά χρόνια αργότερα έμελλε να φορέσει τη φανέλα του «αιώνιου αντιπάλου». Ωστόσο, αυτό συνέβη το 2003, όταν ο Γεωργιάδης μετά από Νιουκάστλ και ΠΑΟΚ, επέλεξε να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό. Επιτυχημένο χαρακτηρίζεται το πέρασμά του και από τους «ερυθρόλευκους», με τους οποίους κατέκτησε το νταμπλ του 2005 και πραγματοποίησε συνολικά 44 εμφανίσεις με 9 γκολ.

Μέσος – Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, από τον οποίο αποχώρησε για λογαριασμό του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι του 2008, υπογράφοντας συμβόλαιο ύψους 2.2 εκατομμυρίων Ευρώ! Σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του με το «τριφύλλι» η κατάκτηση του νταμπλ το 2010 και τον Ιανουάριο του 2013 αποφάσισε να φύγει από την Ελλάδα για να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στην κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας και την Μπολόνια. Επέστρεψε στα… πάτρια εδάφη το 2016 για να ενταχθεί στην ΑΕΚ, ενώ το καλοκαίρι του 2018 υπέγραψε ως ελεύθερος στον Ολυμπιακό. Με τους Πειραιώτες σημείωσε 22 συμμετοχές με 10 γκολ και πανηγύρισε την κατάκτηση ακόμη ενός νταμπλ, το 2020.

Επιθετικός – Γιώργος Δεληκάρης

Γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, εντάχθηκε στον Ολυμπιακό το μακρινό 1969 και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεγάλη ομάδα που είχε δημιουργήσει ο τότε πρόεδρος των «ερυθρόλευκων» Νίκος Γουλανδρής. Αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι στον Ολυμπιακό, εντυπωσιάζοντας με την εκπληκτική τεχνική του κατάρτιση και τις εντυπωσιακές του ντρίπλες. Στον Πειραιά κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα, όμως κατά τη διάρκεια της σεζόν 1977-78 ήρθε σε κόντρα με τον σύλλογο, διαφωνώντας με την απόφαση είχε παρθεί να δοθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Κώστα Αϊδινίου. Η ομάδα τον έβαλε στον… πάγο, δεν αγωνίστηκε καθόλου στο δεύτερο μισό εκείνης της σεζόν και το καλοκαίρι αποφάσισε να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αποχωρεί από τον Ολυμπιακό για να πάει στον αιώνιό του αντίπαλο. Έμεινε στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1982, χωρίς όμως να πιάσει, ούτε καν να πλησιάσει, ποτέ την απόδοση που είχε με τα ερυθρόλευκα. Κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία μόλις 31 ετών, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα δήλωνε πως μετάνιωσε που άφησε τον Ολυμπιακό για λογαριασμό των «πράσινων».

Επιθετικός – Μιχάλης Κωνσταντίνου

Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του με τη φανέλα του Ηρακλή, έκαναν τον Παναθηναϊκό να βγάλει από τα ταμεία του 2.7 δις Δραχμές και να προσφέρει στους Θεσσαλονικείς και τους Χαλκιά, Κουτσουρέ, Νασιόπουλο ως έμψυχα ανταλλάγματα για να τον ντύσουν στα πράσινα το 2001, στην έως τότε πιο ακριβή εντός των συνόρων μεταγραφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού 151 φορές σκοράροντας 49 γκολ, με τα γκολ του να είναι καθοριστικά τόσο στο Champions League όσο και στην εκπληκτική πορεία του νταμπλ τη σεζόν 2003-04. Το καλοκαίρι του 2005 οι διαπραγματεύσεις για ανανέωση του συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό καθυστερούσαν χαρακτηριστικά, με τον Ολυμπιακό να κάνει την κίνηση-ματ, κερδίζοντας τελικά την υπογραφή του Κύπριου. Με τα ερυθρόλευκα σκόραρε έντεκα φορές σε 42 εμφανίσεις, πανηγυρίζοντας παράλληλα δύο νταμπλ και ένα ακόμα πρωτάθλημα. Προκάλεσε πολλές αντιδράσεις τον Γενάρη του 2006, όταν σκόραρε σε ένα ντέρμπι αιωνίων στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» κόντρα στην πρώην ομάδα του και πανηγύρισε έξαλλα.

Επιθετικός – Μάικ Γαλάκος

Γεννήθηκε στον Πειραιά, αλλά έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στη Γερμανία, όπου είχε μεταναστεύσει με την οικογένειά του. «Έπιασε λιμάνι για χάρη του Ολυμπιακού το 1973 από την Φορτούνα Ντίσελντορφ και έμεινε στον Πειραιά μέχρι το 1981, μετρώντας 183 συμμετοχές με 64 γκολ, ενώ πανηγύρισε 4 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ. Η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1981 προκάλεσε... σάλο, ακόμη μεγαλύτερο και από την μετακίνηση του Γιάννη Κυράστα. 72 συμμετοχές, 15 γκολ, ένα νταμπλ και ένα ακόμα Κύπελλο ο απολογισμός του στα τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε με τα πράσινα, συνέχισε να προσφέρει στον Παναθηναϊκό και αφότου κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, συμβάλλοντας τα μέγιστα τόσο σαν προπονητής ακαδημιών, όσο και ως μέλος στο τεχνικό επιτελείο της πρώτης ομάδας τα επόμενα χρόνια!