Νικάει και «δέρνει»: Ο Ολυμπιακός το κάνει, ο Παναθηναϊκός το αγνοεί

Η έκφραση «γ@@@ει και δέρνει» ανεστραμμένη και παραφρασμένη μοιάζει με οδηγός επιτυχίας στην Ευρωλίγκα. Οι σκληροί επιβιώνουν και οι δαντελένιοι καταποντίζονται, όχι τώρα, αλλά εδώ και δεκαετίες πλέον. Όποιος «δέρνει» στην άμυνα, κερδίζει, αρκεί φυσικά να μην κάνει μόνο αυτό, γιατί οι Λιμόζ έχουν «πεθάνει». Αντίθετα, όποιος βασίζεται αποκλειστικά στην επίθεσή του και στα μετόπισθεν βλέπει τα τρένα να περνούν, όση ποιότητα κι αν διαθέτει μοιάζει καταδικασμένος να αποτύχει.

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός διάγουν ως τώρα αντίθετους βίους στην Ευρωλίγκα, με ρεκόρ 6-2 και 2-6 αντίστοιχα. Κι όμως, αυτό δεν οφείλεται κυρίως στη δεδομένη διαφορά ποιότητας, συνοχής και μπάτζετ (γιατί, ναι, τα 2-3 εκατ. ευρώ διαφοράς παίζουν ρόλο), αλλά στη σκληράδα τους.



Η επιτυχία του Ολυμπιακού ως τώρα βασίζεται σε αυτό το στοιχείο. Έχει κρατήσει τους αντιπάλους του κάτω από τους 70 πόντους στα έξι από τα οκτώ πρώτα ματς και διαθέτει τη δεύτερη καλύτερη άμυνα σε απόλυτους αριθμούς με 70,75, πίσω πόνο από τον Ερυθρό Αστέρα που δέχεται 67,25 πόντους ανά αγώνα. Η πιο ακριβής μέτρηση του Defensive Rating, δηλαδή των πόντων παθητικού ανά 100 κατοχές, φέρνει τον Ολυμπιακό στην κορυφή με μόλις 101,3 ανά αγώνα (ο Ερυθρός Αστέρας έχει 102,7). Οι αντίπαλοί του σουτάρουν με μόλις 38,5% στα δίποντα και 24,38% στα τρίποντα, αμφότερα κορυφαίες αμυντικές επιδόσεις στη διοργάνωση.

Ο χθεσινός αγώνας με τη Μονακό ήταν μία ακόμη απόδειξη της φιλοσοφίας αυτής. Ο Ολυμπιακός κέρδισε με +21 ένα παιχνίδι στο οποίο είχε 28% στα τρίποντα και δέκα χαμένες βολές επειδή μετά τους 23 πόντους παθητικό στα πρώτα 6:44 δέχτηκε 42 στα υπόλοιπα 33 λεπτά. Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι πέρα από τους παίκτες που φημίζονται ως αμυντικά «εργαλεία», όπως οι Γουόκαπ, Παπανικολάου και Φαλ, με την ίδια νοοτροπία έχουν «ποτιστεί» άπαντες και ουδείς… κλέβει στα μετόπισθεν. Ακόμη και η τελευταία προσθήκη που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» δείχνει το στίγμα που θέλει να δώσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας: Δεν πρόσθεσε στο ρόστερ έναν σκόρερ ή έστω σουτέρ, αλλά τον Κουίνσι Έισι, έναν ακόμη παίκτη που θα τον θωρακίσει ακόμη περισσότερο ανασταλτικά.

Για τον Παναθηναϊκό, αντίστοιχα, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη μεγάλης ποιότητας, πλέι μέικερ ή βάθους, που όλα ως έναν βαθμό (αλλά όχι απόλυτα) απορρέουν από το περιορισμένο μπάτζετ, αλλά η αμυντική του πλαδαρότητα. Έχοντας λιγότερο ταλέντο από τη συντριπτική πλειονότητα των υπολοίπων 17 ομάδων της Ευρωλίγκας, θα περίμενε κανείς πως πρώτο του μέλημα για να είναι ανταγωνιστικός θα ήταν η αμυντική του συμπεριφορά, αλλά… όχι. Είναι τρίτος από το τέλος σε αυτόν τον τομέα, με 80,25 πόντους παθητικό ανά αγώνα, πίσω μόνο από τις πολύ πιο ποιοτικές ΤΣΣΚΑ (82,88) και Εφές (80,63). Το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στα χαρακτηριστικά των παικτών, αλλά και σε νοοτροπία ή πνευματική προσέγγιση.



Οι «πράσινοι» μοιάζουν να προσπαθούν να κερδίσουν μέσω της επίθεσης, αλλά απέναντι σε ομάδες με πολλαπλάσια ποιότητα αυτό συνήθως είναι πρακτικά αδύνατο. Ακόμη και παίκτες με αμυντικές αρετές προσπαθούν εκβιαστικά να διακριθούν μέσα από το σκοράρισμα, με πιο τρανό παράδειγμα τον Πέρι. Η γύμνια του Παναθηναϊκού σε σκληράδα φάνηκε στα δύο τελευταία ματς, με Βιλερμπάν και Ερυθρό Αστέρα, όπου και η μόνιμη δικαιολογία του μικρότερου μπάτζετ πήγε περίπατο. Γάλλοι και Σέρβοι τον έδειραν κι ο Παναθηναϊκός «μάσησε». Στο Βελιγράδι δέχτηκε 20 πόντους στα πρώτα 8 λεπτά αγώνα από μία από τις χειρότερες επιθέσεις της Ευρωλίγκας κι έκανε το πρώτο του φάουλ που δεν έδινε βολές μετά από 8:15 στο ματς, ενώ στα 30 άστοχα σουτ των γηπεδούχων η μπάλα κατέληξε 13 φορές σε χέρια αντιπάλων. Οι δείκτες αυτοί δεν λένε ψέματα. Συν τοις άλλοις, σε αυτή τη soft ομάδα, όπου το πρόβλημα εντοπίζεται από την πρώτη ζώνη άμυνας στην περιφέρεια, ο Παναθηναϊκός δεν απέκτησε έναν παίκτη με στοιχεία που του έλειπαν, αλλά έναν ακόμη βραχύσωμο και κακό αμυντικό, τον Γιόγκι Φέρελ.

ΥΓ: Διανύσαμε σχεδόν το πρώτο τέταρτο της κανονικής περιόδου και θα ρισκάρουμε μια πρόβλεψη: Τουλάχιστον ένα από τα «βαριά χαρτιά» της διοργάνωσης θα μείνει εκτός όχι Final Four, αλλά και playoffs.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis