Άλλο να χάνεις, άλλο να διασύρεσαι… Ο Ολυμπιακός αποκάρδιωσε και τον πλέον αισιόδοξο φίλο του με την εικόνα που παρουσίασε στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας απέναντι στην Βιλερμπάν. Μια ομάδα δίχως αρχή και τέλος, με εμφανείς αδυναμίες σχεδόν σε όλες τις θέσεις, δίχως ρόλους μήτε κατεύθυνση και δύο ηγέτες που ταλαιπωρούνται άδικα στην δύση της καριέρας τους προσπαθώντας να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, τόσο στην στελέχωση του ρόστερ, όσο και στο κοουτσάρισμα. Συγγνώμη, αλλά θα είμαστε αυστηροί μαζί του γιατί ο ίδιος (προς τιμήν του) το ζήτησε και δεν θέλει κανείς να τον λυπάται για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει και την μάχη που καθημερινά δίνει. Αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική συζήτηση και πάνω σε αυτό αξίζει τον σεβασμό και θαυμασμό όλων. Όμως το μπάσκετ είναι κάτι διαφορετικό…
Θαρρείς και δεν διδάχτηκε από τα περσινά λάθη του, έκανε… περίπου τα ίδια. Έφτιαξε ένα ρόστερ χωρίς δημιουργό υψηλού επιπέδου πίσω από τον Σπανούλη (ακόμη και ο 54χρονος Ντέιβιντ Ρίβερς που ήταν στην κερκίδα πιο… πλέι μέικερ θα ήταν από τους υπάρχοντες) , χωρίς στήριγμα στον Πρίντεζη και τον Μιλουτίνοφ και με πολλούς παίκτες που έχουν κοινά χαρακτηριστικά και αδυναμίες. Ο συμπαθής Τσέρι δεν έχει καμία θέση σε αυτό το επίπεδο, ο Μπόλντγουιν πέρα από αθλητικότητα προσφέρει λίγα πράγματα, ο Χαπ είναι ο πιο σοφτ ψηλός που έχουμε δει εδώ και χρόνια να έρχεται από τις ΗΠΑ, ο Πολ που κοστίζει κοντά στο εκατομμύριο προσφέρει πολύ λιγότερα από τον… πανομοιότυπων χαρακτηριστικών Πάντερ, ο Κουζμίνσκας μοιάζει ο κακός δίδυμος αδερφός του παίκτη που γνωρίζαμε και ο Ρούμπιτ δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος πως είναι πεντάρι (όπως και πέρσι ο ΛεΝτέι).
Το πλέον ανησυχητικό, όχι μόνο για το σήμερα ή το φέτος του Ολυμπιακού, είναι η «συμπεριφορά» απέναντι σε Σπανούλη και Πρίντεζη. Ενώ η ομάδα θα έπρεπε εδώ και χρόνια να τους φροντίσει στα μπασκετικά τους γεράματα πλαισιώνοντάς τους κάθε χρόνο και με περισσότερους παίκτες που μπορούν να τους βοηθήσουν, ώστε να περάσουν σταδιακά σε δεύτερο ρόλο και μετέπειτα στην απόσυρση, ο Ολυμπιακός δείχνει να απαιτεί από αυτούς να τον φροντίσουν και να καλύψουν την ανεπάρκεια των συμπαικτών τους. Είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο ο πρώτος στα 37 του να καλείται να παίξει και για τους μετριότατους (ως επί το πλείστον) συμπαίκτες του στην περιφέρεια και ο δεύτερος στα 35 του και μετά από Παγκόσμιο να χτυπιέται με αντιπάλους ψηλότερους, βαρύτερους κα νεότερους στο ζωγραφιστό.
Σύμφωνοι, η διοίκηση της ΚΑΕ δεν διέθεσε στον Ντέιβιντ Μπλατ απεριόριστο μπάτζετ, αλλά-διάολε-η ομάδα που τον έκανε φύλλο και φτερό στην πρεμιέρα είναι η σαφώς πολύ φθηνότερη Βιλερμπάν κι όχι καμιά Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ, Φενέρ ή Ρεάλ. Ο Τέιλορ, ο Λάιτι, ο Ζαν-Σαρλ, ο Τζεκίρι, ακόμη και ο Πέιν δεν στοιχίζουν περισσότερο από τον Τσέρι, τον Πολ, τον Κουζμίνσκας, τον Χαπ και τον Ρούμπιτ. Άρα στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για ζήτημα επιλογών και αυτές βαραίνουν τον προπονητή.
Πέρα από την δόμηση του ρόστερ, ο Μπλατ πήρε κάκιστο βαθμό και στο κοουτσάρισμα στην πρεμιέρα. Οι ακατανόητα μαζικές αλλαγές στο πεντάλεπτο, θαρρείς και ο Ολυμπιακός προερχόταν από συνεχή παιχνίδια, κατέστρεψαν τον ρυθμό που είχε η ομάδα στο ξεκίνημα. Από το 12-19 ο Ολυμπιακός χρειάστηκε άλλα 20 λεπτά για να φτάσει τους 40 πόντους και αντίδραση δεν υπήρξε ποτέ. Όταν ο Μίτροβιτς αποφάσισε να αντιμετωπίσει το ανελέητο ποστάρισμα των πρώτων λεπτών με βοήθειες και οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ή λάθος πάσες ή άσφαιρα σουτ από μακριά, το μομέντουμ του αγώνα άρχισε να γυρίζει τελείως. Βοήθησε σε αυτό και η τραγική χρήση του εργαλείου των φάουλ, καθώς από τα οκτώ πρώτα φάουλ που έγιναν τα τέσσερα ήταν γκολ-φάουλ (το ένα μάλιστα αντιαθλητικό), δύο σε διεκδίκηση αμυντικού ριμπάουντ και ένα επιθετικό! Το πρόβλημα παραγωγής που είχε διαφανεί από τα φιλικά παρουσιάστηκε ξανά σε όλο του το μέγεθος, ο πάγκος δεν βοήθησε στο ελάχιστο (ενδεικτικά ο Μπράντον Πολ που αποκτήθηκε για να «κουβαλήσει» την ομάδα επιθετικά είχε ένα σουτ ως το 29’ και τελικά δύο πόντους από βολές) και η παρτίδα χάθηκε νωρίς. Παρ' όλα αυτά, ο Μπλατ κράτησε τον Πρίντεζη στο ματς μέχρι το 38' και τον Σπανούλη ως το τέλος. Ανεξήγητα πράγματα...
Συνήθως ριζοσπαστικές αποφάσεις είναι πρώιμες μετά το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν. Ειλικρινά όμως, αυτή η εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός στο «Αστρομπάλ» μοιάζει αδύνατο να βελτιωθεί θεαματικά δίχως δραστικές παρεμβάσεις. Δεν υπάρχει καν η χρήσιμη σε αυτή τη φάση «ταλαιπωρία» του ελληνικού πρωταθλήματος που θα έδινε μια κάποια νότα συνοχής σε αυτό το μάλλον ασύμβατο ρόστερ που έχει επιλέξει ο Μπλατ. Τα ματς με Βαλένθια και Ζενίτ στο ΣΕΦ προσφέρονται για αντίδραση, αλλά με τέτοια εικόνα ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να αισιοδοξεί ούτε για το 2/2, πόσω μάλλον για τον στόχο της οκτάδας που έχει τεθεί.
*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
