Νίκος Ζέρβας

Ολυμπιακάρα στο Μιλάνο με κράμα… Λονδίνου

Ο Νίκος Ζέρβας γράφει για την ομορφότερη από τις πολλές φετινές μπασκετικές παραστάσεις του Ολυμπιακού των ρεκόρ, των έντεκα MVP και των δύο ημιχρόνων που θύμισαν… Λονδίνο.

«Έφτασε η ώρα των εκτός έδρας νικών», σημείωνα στον αέρα του bwinΣΠΟΡ Fm το μεσημέρι, λίγο πριν το τζάμπολ της, μίας ακόμα δύσκολης, δοκιμασίας του Ολυμπιακού μακριά από τον Πειραιά κόντρα στην Ολύμπια. Ο τρόπος που ήρθε η ήττα από τον Παναθηναϊκό, η υπερβολική καταστροφολογία και μηδενισμός που ακολούθησε, ήταν δεδομένο πως θα συσπειρώσει σε μεγάλο βαθμό τους «ερυθρόλευκους». Που ευτυχώς, μετά τα όσα έγιναν την Δευτέρα έπαιζαν εκτός, ειδάλλως η πίεση δεν αποκλείεται να λειτουργούσε αποτρεπτικά από το να παρακολουθήσουμε μία ακόμα τρομερή, την καλύτερη, μπασκετική του παράσταση στο Μιλάνο.

Η αντίδραση ήρθε εμφατικά, με μπάσκετ από άλλον πλανήτη, που απέδειξε αυτό που επισημαίναμε την Τετάρτη, πως αυτή η ομάδα έχει τρομερές δυνατότητές φέτος. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε μετά από ένα κάζο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όπως μόνο οι πολύ καλές ομάδες μπορούν να κάνουν και να διαχείριστουν. Νίκησαν μία ομάδα με τετραπλάσιο μπάτζετ μέσα στην αήττητη μέχρι χθες έδρα της σε έξι αγώνες στην Ευρωλίγκα. Βάζοντάς της 60 πόντους σε ένα ημίχρονο και 93 συνολικά, όταν δεχόταν μέχρι και πριν το παιχνίδι 71,1 μέσο όρο. Νίκησαν συνδυάζοντας δύο διαφορετικά στυλ μπάσκετ μέσα στο ίδιο σαραντάλεπτο.

Με την καλύτερη επιθετική επίδοση της ιστορίας τους σε ένα ημίχρονο το πρώτο, και με άμυνα για σεμινάριο στο δεύτερο. Όπως ακριβώς και στο Λονδίνο το 2013. Νίκη στον ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα με αμυνάρα, κούπα απέναντι στην Ρεάλ του Λάσο με 100αρα.Εκεί είχαν πετύχει τρεις παραπάνω πόντους σε ένα εικοσάλεπτο (σ.σ. στον τελικό), αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχαν πλησιάσει το ρεκόρ των 18 τριπόντων σε ένα παιχνίδι που πέτυχαν στο «Forum». Ασφαλώς και δεν συγκρίνω εποχές, ούτε έχει πετύχει κάτι με μία μεγάλη νίκη στην Ιταλία Νοέμβριο μήνα ο Ολυμπιακός. Όπως δεν χάθηκε στο ντέρμπι, έτσι δεν έκανε το παραμικρό στην Λομβαρδία. Όμως οι αριθμοί είναι απολαυστικοί, όσο και η εμφάνιση των έντεκα MVP του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Οι… τρελοί ερυθρόλευκοι Γαλάτες, όπως πολύ εύστοχα τους χαρακτήρισε ο Χρήστος Καούρης, μπήκαν με το «καλησπέρα» στο «Forum» για να δείξουν τις διαθέσεις τους. Ο Ντόρσεϊ θύμισε Μόσχα, βάζοντας τα από παντού και δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του, ο Βεζένκοφ ακολουθούσε και οι Γουόκαπ, Παπανικολάου, Φαλ, έπαιζαν εκπληκτικές άμυνες. Το -5 του πρώτου δεκαλέπτου με 7/10 τρίποντα έμοιαζε κολακευτικό για τους γηπεδούχους, που χάρη στον εξαιρετικό Σιλντς και τον Χάινς, ισοφάρισαν για πρώτη και τελευταία φορά, στο σημείο που εν πολλοίς μπήκαν οι πρώτες βάσεις για το τεράστιο «διπλό». Το 12-0 εκείνου του σημείου, έχει την υπογραφή του δεύτερου rotation, με προεξέχοντες τους Λαρεντζάκη και Μάρτιν. Και αν για τον πρώτο ο οποίος έκανε ρεκόρ καριέρας στην διοργάνωση μπορεί και αρκετοί να το θεωρούν φυσιολογικό, το «παρών» που δήλωσε ο Αμερικανός σέντερ για πρώτη φορά φέτος είναι ένα ακόμα κέρδος της βραδιάς.

Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με +15, 19/29 σουτ εντός παιδιάς (σ.σ. 12/16 τρίποντα) και 14 ασίστ για 4 λάθη. Η λογική έλεγε πως για να «κλειδώσει» η νίκη, ο Ολυμπιακός έπρεπε να ενεργοποιήσει το δυνατότερο φετινό όπλο του που είναι η άμυνα, διότι οι 45 της συγκομιδής της Ολύμπια δεν ήταν καθόλου άσχημη για αυτήν. Ε, το έκαναν και αυτό οι… Γαλάτες. Όσο και να προσπαθούσε ο Σιλντς και ο Σέρχιο, όσο και αν έβαζε τρίποντα στο τέλος των επιθέσεων ο Ντατόμε, οι λύσεις έρχονταν η μία μετά την άλλη. Και όταν δεν ήταν τα πρώτα… βιολιά, έρχονταν εύστοχες προσπάθειες από Πρίντεζη, ΜακΚίσικ, επιθετικά ριμπάουντ και ασίστ του Ζαν Σαρλ ο οποίος μπήκε για πρώτη φορά στο 4ο δεκάλεπτο.

Αν προσέξει κανείς τις άμυνες και τα επιθετικά φάουλ που έχει πάρει ο Παπανικολάου σε εκείνο το διάστημα, οι αλληλοκαλύψεις που έχει δώσει ο Βεζένκοφ και οι άμυνες του Φαλ, ο οποίος έβγαινε στα γκαρντ στην αλλαγή και προλάβαινε να πάει και στο ριμπάουντ, θα καταλάβει πόσο άρτια ήταν η παράσταση του Ολυμπιακού. Δεν ήταν λοιπόν μόνο τα 18 τρίποντα, αλλά και ο περιορισμός της δημιουργίας των γηπεδούχων (μόλις 4 ασίστ Σέρχιο και Ντιλέινι) και ο… αφανισμός του Μέλι. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 19-9 στην αναλογία ασίστ-λαθών, 14-7 ήταν υπέρ τους οι πόντοι από λάθη αντιπάλου και 18-10 από επιθετικά ριμπάουντ. Λίγοι περίμεναν πως μετά την ψυχρολουσία της Δευτέρας, θα παίξουν ακόμα πιο ολοκληρωτικό μπάσκετ απ’ ότι στο πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στην Μακάμπι.

Και μάλιστα εκτός έδρας, κόντρα σε καλύτερη ομάδα επιπέδου Final Four. Ο φετινός Ολυμπιακός όμως είναι ικανός για όλα. Και το απέδειξε ακαριαία, διώχνοντας άμεσα τα σύννεφα που είχαν δημιουργηθεί, και δίνοντας περισσότερη δύναμη σε αυτούς που όπως έγραφα την Τετάρτη θέλουν να υψώσουν ασπίδα προστασίας σε αυτή την ομάδα. Η συνέχεια λέει Καζάν και Βελιγράδι. Το κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό, όμως η ώθηση του Μιλάνου και το… ρόδι που έσπασε και μακριά από το ΣΕΦ, μπορεί να αποδειχθεί πολύ γλυκό και ωφέλιμο και στις επόμενες προκλήσεις. Υπομονή τώρα μέχρι την επόμενη Παρασκευή…

Υ. Γ: Υπογραφή Γιώργος Μπαρτζωκας.


close menu
x