Μπάρτσα, το παιδί του Αγιαξ!

Το συζητούσαμε με τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο και καταλήξαμε ότι η σημερινή Μπαρτσελόνα εκπέμπει την ίδια ποδοσφαιρική «μαγεία» που είχαμε να νιώσουμε από την εποχή του μεγάλου Αγιαξ. Τηρουμένων των αυστηρών αναλογιών, ό,τι εκπροσωπούσε στις αρχές της δεκαετίας του '70 η ολλανδική μηχανή το εκπροσωπεί τώρα το νέο ποδοσφαιρικό μοντέλο από την Καταλωνία.

Υψηλή τεχνική, φαντασία, αποτελεσματικότητα. Με μια λέξη «θέαμα»! Ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις, που δεν σε διασκεδάζει απλώς, αλλά σε ψυχαγωγεί. Η σύγκριση των παικτών του Αγιαξ με αυτών της Μπάρτσα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ποδοσφαιρική ιεροσυλία. Αρκετοί μοιάζουν στο παιχνίδι τους σαν δυο σταγόνες νερό. Ο Κρόιφ με τον Μέσι. Η διάθεση και η ικανότητα του Αργεντινού να ξεπατώνει με τις ατομικές ενέργειές του την κάθε αντίπαλη άμυνα βρίσκονται σε απόλυτη ευθεία μ' αυτές του «ιπτάμενου Ολλανδού».

Ο Κάιζερ με τον Ανρί. Ειδικότητά τους να φτιάχνουν φάσεις από το πουθενά, εκεί που δεν το περιμένεις. Αν άφηνες ένα δευτερόλεπτο τον Κάιζερ, το σκορ άλλαζε αυτόματα εις βάρος σου. Το ίδιο ισχύει και για τον Γάλλο. Ο τρόπος που χώνονται και τελειώνουν τις φάσεις είναι σχέση πατέρα με γιο. Ο Ρεπ με τον Ετό. Ικανοί και οι δύο να ξεκινήσουν και να τελειώσουν τη φάση με τον ιδανικότερο τρόπο. Αν προσέξετε τον τρόπο που ξεμαρκάρεται και ελευθερώνεται ο Ετό, στοιχηματίζεις ότι του τον δίδαξε ο Τζόνι Ρεπ. Μιούρεν και Τσάβι, το ίδιο αθόρυβοι και αποτελεσματικοί. Αμυντικά χαφ με επιθετικό προσανατολισμό.

Οταν απουσίαζε ο Μιούρεν, έψαχνες να βρεις τι φταίει και η μηχανή δεν ρολάρει όπως πρέπει. Το ίδιο ισχύει και για τον Τσάβι. Νέσκενς και Ινιέστα, βγαλμένοι από το ίδιο καλούπι. Κουβαλητές, εργαλεία που την κατάλληλη στιγμή μετατρέπονται σε ηγέτες πρώτης γραμμής. Σκόρερ και οι δύο με δυνατά πόδια, έτοιμοι να σουτάρουν από μακρινή απόσταση πετυχαίνοντας διάνα. Κρολ και Πουγιόλ.

Ο Ισπανός -σόρι, Καταλανός- παίζει σε όλες τις θέσεις στα μετόπισθεν με το ίδιο πάθος, με την ίδια εξυπνάδα, με την ίδια γρηγοράδα, με το ίδιο αρχοντικό στυλ που διέκρινε τον κεντρικό Ολλανδό αμυντικό. Και κάτι ακόμα, επίσης σημαντικό. Ο Πουγιόλ, όπως εξάλλου και ο Κρολ, μπορεί να ξεκινήσει την τέλεια ανάπτυξη από τα μετόπισθεν. Τι δεν είχε ο Αγιαξ; Τερματοφύλακα.

Ο Στούι δεν σου γέμιζε το μάτι, δεν σου ενέπνεε εμπιστοσύνη. Ακόμα και σε αυτό οι ομάδες μοιάζουν. Ούτε ο Βαλντέζ θεωρείται κορυφή. Αλλά όσο ενδιέφερε τον Αγιαξ εκείνης της εποχής άλλο τόσο απασχολεί το ζήτημα τη σημερινή Μπάρτσα. Το δόγμα «βάλε εσύ τέσσερα και άσ' τους να χαίρονται που έβαλαν ένα», είναι αυτό που χαρακτηρίζει τις δύο ομάδες.

Η ιστορία έχεις την αίσθηση ότι επαναλαμβάνεται ακόμα και στους πάγκους. Ο Κόβατς ήξερε ότι δεν χρειάζεται να δείξει στους παίκτες του τον έναν και μοναδικό τρόπο με τον οποίο θα συντρίψουν τον αντίπαλο. Γιατί πολύ απλά στη φαντασία των παικτών δεν χωρούσε μόνο ένας. Περιοριζόταν, λοιπόν, στο να διορθώνει ατέλειες, αφήνοντάς τους εντελώς ελεύθερους. Το ίδιο κάνει σήμερα και ο πανέξυπνος Γκουαρντιόλα. Και τέλος είναι η χημεία, το δέσιμο μεταξύ των παικτών που προέρχονται από τις ακαδημίες και γνωρίζονται χρόνια. Και ο Αγιαξ για το ίδιο είχε να περηφανεύεται. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τυχαίο θα ήταν να δέσουν όλοι αυτοί οι παίκτες που αγόρασε ή αγοράζει κατά καιρούς η Ρεάλ.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Πρώτα η ράβδος, μετά ο λόγος!

Μερικά μόνο μέτρα από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, οι διμοιρίες ξυλοκοπούσαν ανηλεώς όποιον έβρισκαν μπροστά τους -ακόμα και κάποιους σκύλους που γάβγιζαν-, έβριζαν χυδαία και απειλούσαν με αφορμή επίθεση κατά διμοιρίας στη Χαριλάου Τρικούπη.

Η ανακοίνωση της ΓΑΔΑ, η οποία εκδόθηκε αφού έγιναν γνωστές οι καταγγελίες των δύο εκ των τεσσάρων προσαχθέντων, αλλά και δεκάδων αυτόπτων μαρτύρων, είναι πέρα για πέρα εξοργιστική. Παρέχει πλήρη κάλυψη στους άνδρες των ΜΑΤ και δεν κάνει την παραμικρή αναφορά για τη διερεύνηση των καταγγελιών των δύο φοιτητών και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τραυματίστηκαν. Ενώ παράλληλα αναφέρει ότι και οι τέσσερις προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, μια και δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος τους.

Η «Ε» μίλησε με έναν από τους δύο φοιτητές, που εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με τραύματα στο κεφάλι, όπου του έγιναν ράμματα στο πιγούνι, τα πόδια, τα χέρια και το γόνατο. «Περπατούσα για να πάρω ταξί. Στο πάρκο της οδού Ναυαρίνου βρήκα δύο γνωστούς μου και πήγα να τους μιλήσω για να δω αν θέλουν να γυρίσουμε μαζί. Ξαφνικά εμφανίστηκαν οι διμοιρίες. Βαρούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους με κλομπιές, κλοτσιές», καταγγέλλει και αναφέρει ότι ουδέποτε ρωτήθηκε για τα αίματα που είχε στο κεφάλι του, όπως αναφέρει η ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής.

Στο νοσοκομείο -όπως λέει- τον μετέφεραν στις 8 παρά το πρωί, ώρες μετά τον τραυματισμό του. Τα στοιχεία του νεαρού, που σπουδάζει στην Πάτρα, είναι στη διάθεση της εφημερίδας.

Με κάταγμα στο δεξί χέρι και τραύματα στο άλλο χέρι και διάφορα σημεία του κεφαλιού και του σώματός του μεταφέρθηκε στο ίδιο νοσοκομείο και ένας νεαρός φοιτητής, που σπουδάζει στη Γερμανία. Οπως είπε στην «Ε» η δικηγόρος Ευγενία Κουνιάκη, μέλος της Ομάδας Νομικής Βοήθειας που ειδοποιήθηκε από τη μητέρα του νεαρού, «έπαθε κάταγμα στο ένα χέρι και φέρει τραύματα στο άλλο, γιατί προσπαθούσε να προστατεύσει το κεφάλι και το πρόσωπό του από τα χτυπήματα των αστυνομικών».

«Ελευθεροτυπία» - ρεπορτάζ της Αργυρώς Μώρου.

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Είμαστε πια πρωταθλητές!

Την καθόλου κολακευτική θέση της «πρωταθλήτριας» στην Ε.Ε. όσον αφορά τις ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των Τσιγγάνων (Ρομά) κατοίκων της κατέχει η Ελλάδα. Πάνω από τους μισούς Ρομά (55%) δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διακρίσεις κατά την επαφή τους με διάφορες δημόσιες ή ιδιωτικές υπηρεσίες, ενώ περίπου άλλοι τόσοι (54%) υποστηρίζουν ότι έχουν πέσει θύματα κλοπής, επίθεσης ή άλλης σοβαρής παρενόχλησης λόγω της καταγωγής τους.

Τα αυξημένα ποσοστά διακρίσεων σε βάρος των Ρομά που καταγράφονται στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στις 27 χώρες της Ε.Ε. και σίγουρα βρίσκονται στην κορυφή μεταξύ των 7 ευρωπαϊκών χωρών με τον μεγαλύτερο πληθυσμό Ρομά (Τσεχία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Πολωνία κ.ά.).

Είναι τα αποτελέσματα της πρόσφατης πρώτης μεγάλης πανευρωπαϊκής έρευνας του Οργανισμού για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (FRA). Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, οι Ελληνες Ρομά είναι η πρώτη μειονοτική κατηγορία σε όλη την Ε.Ε., η οποία σε ποσοστό 94% δεν γνωρίζει καμία οργάνωση που να προσφέρει προστασία και συμβουλές κατά των διακρίσεων! Στην τέταρτη θέση με ποσοστό άγνοιας 91% βρίσκονται οι Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα.

* Το 56% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι κατά το προηγούμενο έτος (2008) είχαν ελεγχθεί από την Αστυνομία στον δρόμο.

* Το 69% από τους Ρομά που ελέγχθηκαν στον δρόμο πιστεύει ότι υπήρχε προκατάληψη των αστυνομικών σε βάρος τους. Θεωρούν ότι ο έλεγχος που τους έγινε ήταν αποτέλεσμα φυλετικής στόχευσης (racial profiling).

* Το 44% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι δεν αξίζει τον κόπο να καταγγείλουν σε δημόσια υπηρεσία κάποια διάκριση σε βάρος τους, μια και αυτή είναι καθημερινό φαινόμενο!

* Είναι ενδεικτικό ότι το 39% φοβάται ότι η καταγγελία θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους ίδιους.

* Περίπου εννέα στους δέκα (86%) αγνοούν ότι υπάρχει νόμος κατά των διακρίσεων λόγω εθνικής καταγωγής, ποσοστό που είναι υπερδιπλάσιο από κάθε άλλη χώρα με μεγάλο πληθυσμό Ρομά.

* Οι Ελληνες Ρομά είναι τελευταίοι όσον αφορά την εκπαίδευση. Μόλις το 4% των ερωτηθέντων έχει φοιτήσει στο σχολείο για τουλάχιστον δέκα χρόνια, ενώ το 35% είναι αναλφάβητο. Το αντίστοιχο ποσοστό είναι 11% στην Πολωνία, 10% στη Ρουμανία.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η ευρωπαϊκή αυτή έρευνα βασίστηκε σε συνεντεύξεις με Ρομά που διαβιούν σε αστικούς χώρους και όχι σε καταυλισμούς, όπου εκτιμάται ότι τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ χειρότερα.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ για την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»