Πρόκριση με γιούχα

Tι κριτική να κάνεις για το χθεσινό παιχνίδι; Μπορείς να πεις πολλά... Αρχικά να μιλήσουμε για τα φανερά. Ενας Ολυμπιακός κάτω του μετρίου, με μία εμφάνιση που δεν δικαιολογείται. Γιατί πολύ απλά δεν είναι δυνατόν να έχεις κερδίσει 2-0, να παίζεις με ένα σέντερ φορ και να βάζεις στην ενδεκάδα ουσιαστικά τρία στόπερ, μια και τέτοιο είναι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Ερώτηση: αν ο Ολυμπιακός είχε μείνει στην ισοπαλία στη Μολδαβία, πώς θα έπαιζε χθες;

Δεν μπορώ να φανταστώ. Ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν είχε συνοχή, δεν είχε ανάπτυξη. Ο νεαρός Παπαδόπουλος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στη συγκεκριμένη θέση. Επειδή πολύ απλά δεν είναι αυτή η θέση του. Για μένα το πιο βασικό είναι ότι αυτός ο Ολυμπιακός δεν είχε θέληση. Κι άλλες φορές, όμως, είδαμε τον Ολυμπιακό να μην πιάνει ψηλά στάνταρ απόδοσης, αλλά μερικοί παίκτες του έκαναν τη διαφορά. Ούτε αυτό, όμως, είδαμε χθες.

Το σύνθημα «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» είναι ενδεικτικό της βραδιάς. Ο Ολυμπιακός ναι μεν πέτυχε τον αντικειμενικό σκοπό του, αλλά αυτό δεν συνοδεύτηκε ούτε με το μίνιμουμ του θεάματος. Ο κόσμος θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο και να βλέπει μπάλα. Κι αυτό θα μπορούσε να το κάνει, μια και πολύ απλά είχε αντίπαλο μια ομάδα που παίζει-δεν παίζει στη δική μας Γ' Εθνική.

Αλλά με τον Γκαλίτσιο δεξί εξτρέμ (;) τι μπορείς να κάνεις; Ευτυχώς που το κατάλαβε ο Κετσπάγια (έστω και πολύ καθυστερημένα) και είδαμε τον Ολυμπιακό με δύο επιθετικούς. Αλλά και πάλι μηδέν θέαμα. Οσο για το γκολ; Οριακά δεν είναι οφσάιντ. Οπως οριακά είναι και τα νεύρα των φιλάθλων του Ολυμπιακού.