Τα εν Ζίκο μη εν δήμω

Ο Λεντέσμα ήταν τραυματίας; Ο Στολτίδης γιατί δεν έπαιξε στο ματς με τον Αρη; Αφού η ομάδα πονούσε στα χαφ, γιατί δεν ξεκίνησε ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος που ξέρει τη θέση; Τι ζητάει σε ρόλο αμυντικού χάφ ο Ντομί; Δεν μπορούσε να βάλει τον Πάντο να παίξει δεξιά και να φέρει τον Τοροσίδη στα χαφ; Τα περισσότερα ερωτήματα είναι ρητορικά και δεν περιμένουν απαντήσεις.

Οι πιο πολλοί γνωρίζουν ότι ο Λεντέσμα έχει κάνει τάμα στον Αϊ Ζαφείρη τον Ραντεβουδιάρη να γιάνει γρήγορα το πόδι του, να μην κουτσαίνει. Γνωρίζουν επίσης ότι ο «Ιέρο» πονάει, υποφέρει και είναι ανέτοιμος. Τέλος, γνωρίζουν ότι ο Πάντος με τρεις κλοτσιές παραπάνω λόγω παλαιότητας στο ματς με τον Αρη πάλι δεν θα την έσωζε την παρτίδα, ιδιαίτερα στις μάχες ένας εναντίον ενός.

Η κατηφόρα για τον Ολυμπιακό ξεκινούσε από τη μεσαία γραμμή και από τη στιγμή που δεν υπήρχε σχέδιο ανάσχεσης του αντιπάλου, ούτε σχέδιο ανάπτυξης της ομάδας, με ή χωρίς Μέλμπεργκ η άμυνα θα ήταν αυτή που θα πλήρωνε τη νύφη. Οπως και έγινε τελικά!

Γιατί, λοιπόν, απορούν κάποιοι για τη μη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων παικτών; Διότι δεν θέλουν να ορμήξουν κατευθείαν στον στόχο. Συνήθως οι απορίες είναι το πρώτο στάδιο της αμφισβήτησης ενός προπονητή. Και δεν χρειάζεται να έχεις γεννηθεί με κάποιο κληρονομικό χάρισμα για να αντιληφθείς ότι το ροκάνισμα στον πάγκο του Ζίκο έχει ήδη αρχίσει. Με προσοχή και αυτοσυγκέντρωση θα ακούσετε κάτι να τρίζει… Το επόμενο στάδιο είναι οι αποδοκιμασίες, τα λεγόμενα κρουστά στην μπάντα της αμφισβήτησης, που σκοπεύουν να κάνουν την εμφάνισή τους στην επόμενη γκέλα.

Το πρόγραμμα του δεύτερου γύρου για τον Ολυμπιακό είναι ευνοϊκό. Καμία σύγκριση με αυτό του Παναθηναϊκού, που έχει σχεδόν όλα τα μεγάλα ματς μακριά από την έδρα του. Τι περιμένουν; Πρώτα απ' όλα να σταματήσει η κατάρα με τους τραυματισμούς. Αυτό το «ένας μέσα, δύο στο φορείο». Να επιστρέψουν όλοι γεροί και δυνατοί. Να αγωνιστεί επιτέλους η ομάδα πλήρης, χωρίς απουσίες και μπαλώματα, μήπως και έτσι καταλήξει σε ένα σχήμα που θα ρολάρει αγωνιστικά. Ετσι, δεν θα έχει δικαιολογίες και ο Ζίκο!

Μετά περιμένουν στραβοπάτημα του Παναθηναϊκού. Με τόσα κρίσιμα ματς μακριά από το ΟΑΚΑ θεωρούν πιθανό κάπου στη διαδρομή οι «πράσινοι» να φρενάρουν. Μετά περιμένουν να μην τους «πουλήσουν» οι σωσμένοι, οι ουδέτεροι, οι αδιάφοροι του βαθμολογικού πίνακα! Δηλαδή, εκτός από αδιάφοροι, να αποδειχθούν και αδιάφθοροι... Φυσικά, αν λειτουργήσουν όλα όπως φαντάζονται, θέλουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα σκοντάψουν κι αυτοί.

Το να μη σκοντάψουν, λοιπόν, είναι το μόνο που περιμένουν από την ομάδα τους. Ολα τα υπόλοιπα τα περιμένουν από τους τρίτους. Συνεπώς, αυτό τους καίει και σε αυτό επικεντρώνουν όλη τους την προσοχή. Να γιατί δεν έχει περιθώριο για άλλο σφάλμα ο Ζίκο. Το επόμενο στραβοπάτημά του ισοδυναμεί με πτώση. Νοκ άουτ!

Σε αυτή την περίπτωση δε ευελπιστούν η στραβή να γίνει νωρίς, ώστε να υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Βελτίωση σημαίνει «ciao, Ζίκο» και τον πάγκο αναλαμβάνουν οι «ασύμμετροι προκάτοχοι». Ο κοντός και ο ψηλός.

Ο Νινιάδης με τον Μπάντοβιτς. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η μάχη του τίτλου για τον Ολυμπιακό δεν θα κριθεί τόσο στο ποιος θα έρθει να ενισχύσει την ομάδα αυτή τη μεταγραφική περίοδο, αλλά στο πόσο (και από ποιούς) θα βοηθηθεί η ομάδα από τον πάγκο, ώστε να συνεχίσει χωρίς απώλειες, εκμεταλλευόμενη τυχόν στραβοπατήματα του Παναθηναϊκού.