Το δηλητήριο του Ισραήλ, το bully-ball του Γιάννη και ο «Σάμο» που ήρθε με… φόρα

Στους Avengers του 2012 ο Loki απειλεί λέγοντας «Έχουμε έναν ολόκληρο στρατό». Κι ο Tony Stark (aka… Iron Man) απαντά «Κι εμείς έχουμε τον Hulk». Κάπως έτσι ένιωσε και η Εθνική ομάδα απέναντι στο Ισραήλ. Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σε τέτοια κατάσταση-κι ας παίρνει τα λιγότερα σφυρίγματα από κάθε άλλον, ακόμη και μικρότερου βεληνεκούς, σταρ στο Ευρωμπάσκετ-η Ελλάδα δεν μπορούσε να χάσει. Μόνο από το γήπεδο μπορούσες να διακρίνεις την απόγνωση στα πρόσωπα των όσων βρέθηκαν στο διάβα του και απλώς μάζευαν την μπάλα από το καλάθι τους…

Ο κόουτς του Ισραήλ διάλεξε το δηλητήριό του. Βλέποντας την Εθνική να έχει το καλύτερο ποσοστό στα τρίποντα στο Ευρωμπάσκετ και να γίνεται ακόμη καλύτερο στα ματς που έπαιξε ο Γιάννης, αποφάσισε να μην μας προσφέρει τα σουτ, αλλά μας έκανε μια ακόμη μεγαλύτερη χάρη. Έπαιξε ως επί το πλείστο χωρίς βοήθειες πάνω στον Greek Freak και τιμωρήθηκε δεόντως. Αυτό που τους έκανε ο 30χρονος σούπερ σταρ είναι ο ορισμός του bully-ball. Τους έβαλε μέσα στα καλάθια, με τους παίκτες του να ακουμπούν την μπάλα πάνω του σε κάθε κατοχή. Διαχειρίστηκε το 42% των κατοχών όσο ήταν στο παρκέ, ενώ για ένα ακόμη ματς κάτι λιγότερο από τους μισούς πόντους της ομάδας ήρθαν από τα χέρια του (έβαλε 37 και πρόσφερε μια ασίστ για τρίποντο).

Σύμφωνοι, η ελληνική ομάδα σούταρε με 4/25 στα τρίποντα, αλλά αυτή τη φορά πολλά από τα σουτ δεν ήταν της ποιότητας προηγούμενων αγώνων, όταν ο αντίπαλος έστελνε 2-3 παίκτες πάνω στον Αντετοκούνμπο κι αυτός πρόσφερε αφειδώς ανενόχλητα σουτ στους εκτελεστές μας. Ο κάθε αντίπαλος της Εθνικής θα μπαίνει πλέον σε αυτό το δίλημμα, που μοιάζει με δίκοπο μαχαίρι.

Οι δεύτεροι αλλά υπερπολύτιμοι ρόλοι και ο δίκαιος Σπανούλης

Φυσικά ούτε ολόκληρος Γιάννης δεν κερδίζει μόνος του στο σύγχρονο μπάσκετ. Η Εθνική ομάδα, σαν ένα καλό blockbuster, δεν είχε μόνο έναν λαμπερό πρωταγωνιστή, αλλά και εξαιρετικούς δεύτερους ρόλους. Ο Σλούκας πρόσφερε ηρεμία, καθαρό μυαλό και έβγαλε προσωπικότητα, με ένα σπουδαίο γκολ-φάουλ τη στιγμή που ο αντίπαλος έμοιαζε να απειλεί αλλά ΚΑΙ αρκετές άμυνες. Ο Παπανικολάου έκανε ξανά εξαιρετική δουλειά πάνω στον αντίπαλο σούπερ σταρ περιορίζοντας τη δράση του Άβντιγια ο οποίος σκόραρε με… αίμα (κυριολεκτικά). Ο Καλαϊτζάκης πρόσφερε ενέργεια στην άμυνα, αλλά-επιτρέψτε μας-η είδηση της ημέρας ήταν ο Σαμοντούροβ. Ο μικρός μπήκε σαν έτοιμος από καιρό σε μια βραδιά που δεν ήταν καλή για Μήτογλου και Θανάση και άλλαξε τη ροή του αγώνα. Για να μη βλέπουμε μόνο τους… Μούρινεν και τους Ντέλα Ρέα των άλλων, αλλά και τα δικά μας παιδιά που έρχονται με φόρα για το μέλλον.

Ειδική μνεία αξίζει στον Βασίλη Σπανούλη, που αποδεικνύει-για πολλοστή φορά-πως διαβάζει τα παιχνίδια και δεν πάει σε αλλαγές με το… χρονόμετρο αλλά με βάση την εικόνα του καθενός. Έτσι τα 2-3 λεπτά που ξαπόστασε ο Παπανικολάου έγιναν πολλά όσο ο Καλαϊτζάκης έκανε καλή δουλειά πάνω στον Άβντιγια, ενώ όταν ο Σαμοντούροβ πάτησε παρκέ αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά βγήκε μόνο για να πάρει αυτός ανάσες και όχι για να δώσει στους «βασικούς».

Ο κόουτς πάντως μπορεί να χαμογελά γιατί-επιτέλους-ελέγξαμε την εναέρια κυκλοφορία. Η Εθνική είχε δέκα παραπάνω κατοχές από τον αντίπαλο (!), αριθμός που αλλάζει τα δεδομένα σε ένα νοκ άουτ. Και χάρη σε αυτό το στοιχείο πήρε 23 πόντους σε fast break και 13 από δεύτερες ευκαιρίες (που πάντως είναι λίγοι για τα 18 επιθετικά ριμπάουντ). Αν έχουμε ανάλογα νούμερα την Τρίτη, πολύ δύσκολα θα χάσουμε.

Όχι άλλη γκρίνια…

Η Εθνική είναι στους «8», αλλά κάποιοι γκρινιάζουν γιατί δεν κέρδισε πιο εύκολα. Ναι, σίγουρα θα μπορούσε, αφού έχασε 4-5 αιφνιδιασμούς δεχόμενη… κόντρα επίθεση και υπέπεσε σε εύκολα λάθη που κρατούσαν-έστω και διασωληνωμένο-τον αντίπαλο μέσα στο ματς ως και το τελευταίο λεπτό. Αλλά νισάφι πια με την γκρίνια! Η Ελλάδα ήταν το μόνο φαβορί που έλεγξε από την αρχή ως το τέλος το παιχνίδι της για τους «16» και ουσιαστικά δεν απειλήθηκε ποτέ. Η Σερβία και η Γαλλία, που οι «ειδικοί» έφερναν σίγουρα στα μετάλλια, είναι ήδη σπίτια τους, ενώ Τουρκία και Γερμανία κινδύνευσαν να την πατήσουν και χρειάστηκαν και λίγη έξωθεν βοήθεια για να τη γλιτώσουν. Ας απολαύσουμε την προσπάθεια αυτής της ωραίας παρέας που μας έχει χαρίσει ήδη όμορφες βραδιές και υπόσχεται ακόμη καλύτερες.

ΥΓ: Ο Ντόντσιτς εκτελεί 13,8 βολές ανά αγώνα, ο Μάρκανεν 9,8, ο Άβντιγια 8,8, ο Πορζίνγκις 8, ο Βάγκνερ 7,3, ο Γιόκιτς 7… Και ο Γιάννης μόλις 7,8 κατά μέσο όρο. Δεν μας τα λένε καλά οι διαιτητές. Καθόλου καλά!

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube