Είναι αλήθεια ότι η δύναμη της συνήθειας και η φιλοσοφία ενός Συλλόγου δεν μπορούν να αλλάξουν μέσα σε λίγους μήνες. Είτε αυτή η προσέγγιση αφορά τα αμιγώς αγωνιστικά κριτήρια, είτε τα γύρω γύρω που έχουν να κάνουν με το πρόσφατο ένδοξο παρελθόν, στη προκειμένη περίπτωση του Παναθηναϊκού.
Στην ουσία του θέματος και μετά από μια αρκετά μεγάλη σειρά αγώνων ως δείγμα γραφής, προκύπτει ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα για την κακή πορεία του Παναθηναϊκού στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Τι βλέπουμε από τον Παναθηναϊκό μακριά από την Λεωφόρο; Μία ομάδα που χάνει σχεδόν πάντα με τον ίδιο τρόπο… Μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια, παίρνει την κατοχή της μπάλας και κάνει τις πρώτες καλές φάσεις στην εστία του αντιπάλου. Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή. Όσο ιδρώνει μπροστά χωρίς αποτέλεσμα, τόσο εύκολα δέχεται ο ίδιος τα γκολ όπου συνήθως οι αντίπαλοι βρίσκουν δίχτυα στην πρώτη τους καλή φάση, στη πρώτη αντεπίθεση. Αλλά όπως είναι γνωστό όταν κάτι επαναλαμβάνεται παύει να αποτελεί σύμπτωση.
Δύο βασικοί λόγοι για αυτό που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό αφορούν την ξεκάθαρη έλλειψη σε ποιότητα και σε συγκέντρωση. Το πρώτο έχει να κάνει με τις πολλές αποχωρήσεις σημαντικών παικτών και το δεύτερο με τα όσα συμβαίνουν στην ομάδα. Όμως το πρόβλημα είναι πιο βαθιά και αφορά στη συνολική προσέγγιση του Παναθηναϊκού.
Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο αλλά οι πράσινοι δεν έχουν πλέον την ποιότητα για να παίξουν μακριά από το γήπεδο τους σαν Παναθηναϊκός… Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες στην ομάδα και θα παραμείνουν τουλάχιστον ως το τέλος της τρέχουσας σεζόν, το τριφύλλι θα πρέπει να πάει με κλεφτοπόλεμο αρχής γενομένης από το ματς στην Λάρισα.
Από ότι έχει φανεί στα ματς που προηγήθηκαν θα είναι πιο φρόνιμο η ομάδα να μπαίνει επιφυλακτικά και όχι με διάθεση να γίνει με το καλημέρα αφεντικό στα παιχνίδια. Η πίεση ψηλά και η διάθεση για δημιουργικό και επιθετικό παιχνίδι είναι καλά χαρακτηριστικά για μια ομάδα. Όμως η πικρή πραγματικότητα είναι ότι πλέον δεν υπάρχει το βάθος στο ρόστερ για να υποστηρίξει όλα αυτά.
Έτσι θα είναι πιο φρόνιμο η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη να μπαίνει πιο επιφυλακτικά στους αγώνες. Κοινώς, να έχει πρώτη προτεραιότητα το μηδέν παθητικό, να παραχωρεί χώρο και μπάλα στον αντίπαλο, να τον ζυγίζει αγωνιστικά και στη πορεία του παιχνιδιού να ψάχνει πως θα τον χτυπήσει.
Σίγουρα η συγκεκριμένη κουβέντα δεν αρέσει σε κανέναν Παναθηναϊκό, όμως είναι ξεκάθαρο ότι το… 0 νίκες σε 11 ματς μακριά από την Λεωφόρο είναι γεγονός και πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει. Γιατί όταν θα έρθουν νομοτελειακά οι καλύτερες μέρες τις φετινές εμφανίσεις θα τις ξεχάσουν όλοι, αλλά το πιθανό αρνητικό ρεκόρ χωρίς διπλό σε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα θα μείνει…
Συνεπώς, αν ο Παναθηναϊκός θέλει να σπάσει απέναντι στην ΑΕΛ την «κατάρα» θα πρέπει να παίξει έξυπνα, να αποφύγει τα αβίαστα λάθη και να εκμεταλλευτεί αυτή τη φορά τις ευκαιρίες που θα του δοθούν.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
