Τζάρεντ Μπάτλερ, ένας γκαρντ που έχει όσα λείπουν από τους «άσους» του Ολυμπιακού

Τζάρεντ Μπάτλερ, λοιπόν… Ο Ολυμπιακός έχει βάλει στο στόχαστρο τον Αμερικανό γκαρντ θέλοντας να ενισχύσει τις θέσεις των γκαρντ με έναν παίκτη που έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους υπάρχοντες. Τι είδους παίκτης, όμως, είναι ο 25χρονος άσος; Το sport-fm.gr αναλύει…

«Άλλο» είδος από Νιλικίνα και Γουόκαπ και τα ερωτηματικά για Έβανς

Ο Τζάρεντ Μπάτλερ έχει ένα αγωνιστικό πακέτο που έρχεται (;) όχι να αντικαταστήσει, αλλά να συμπληρώσει αυτό του υπάρχοντος back court του Ολυμπιακού. Ο Φρανκ Νιλικίνα και ο Τόμας Γουόκαπ προσφέρουν μέγεθος, άμυνα και σχετικά ασφαλές ball movement στον Γιώργο Μπαρτζώκα, ωστόσο υστερούν σε σουτ και πικ εν ρολ παιχνίδι. Και ο Μπάτλερ είναι ακριβώς αυτός ο παίκτης.



Ο 25χρονος άσος είναι ένας εξαιρετικός χειριστής και θεωρείτο elite από τα κολεγιακά του χρόνια. Ωστόσο οι περιορισμοί που έχει στο αθλητικό κομμάτι, αφού δεν είναι ούτε ιδιαίτερα ψηλός, γρήγορος, εκρηκτικός ή αλτικός, στάθηκαν απαγορευτικοί για να εδραιωθεί σε μια λίγκα όπως το ΝΒΑ που δύσκολα επιβιώνεις αν δεν είσαι τουλάχιστον καλός αθλητής. Ανέκαθεν, λοιπόν, ο Μπάτλερ ήθελε έναν καλό screener για να επιτεθεί, είτε δημιουργώντας, είτε εκτελώντας. Η ικανότητά του στην πάσα και στο διάβασμα της αντίπαλης άμυνας, σε συνδυασμό με το καλό σουτ που διαθέτει από ντρίμπλα τον κατέστησαν μπελά για τις αντίπαλες άμυνες. Δεν συνηθίζει να παίρνει πολλά σουτ μέσης απόστασης (η μηχανική του τον καθιστά επιρρεπή στο να δέχεται τάπες αφού εκτελεί από χαμηλά), ούτε να πηγαίνει μέσα στο traffic της ρακέτας, αφού δεν τον βοηθά το όχι πολύ μακρύ ή γερό κορμί του ειδικά για το επίπεδο ΝΒΑ, ωστόσο διαθέτει την ικανότητα να τελειώνει τις φάσεις με floater που είναι άριστα τεχνικά και πολύ αποτελεσματικά.

Βάσει χαρακτηριστικών, λοιπόν, ο Μπάτλερ μοιάζει πολύ περισσότερο στον Κίναν Έβανς παρά στους Νιλικίνα και Γουόκαπ. Τι μπορεί να σημαίνει για τον Έβανς ενδεχόμενη προσθήκη του 25χρονου άσου, μένει να φανεί. Πάντως ενισχύει τις… υποψίες ότι στον Ολυμπιακό αμφιβάλλουν ζωηρά αν ο Έβανς, μετά από δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς και έχοντας να παίξει σε επίσημο αγώνα από τον Μάιο του 2024 μπορεί να επανέλθει σε μια επαρκή αγωνιστική κατάσταση ώστε να προσφέρει με συνέπεια στην περιφέρεια της ομάδας.

Το «παραπλανητικό» ποσοστό στα τρίποντα και η ικανότητα να ταιριάξει με όλους

Θα αναρωτηθεί κανείς-και δικαιολογημένα-«… μα καλά, πόσο διαφέρει ο Μπάτλερ του 34,1% στην καριέρα του στο ΝΒΑ με τον Νιλικίνα που πέρσι σούταρε 37,7% και τον Γουόκαπ που είχε 34%». Η αλήθεια είναι πως τα νούμερα αυτά για τον 25χρονο άσο είναι «παραπλανητικά». Και αυτό γιατί-πρώτον-σε αντίθεση με τους υπάρχοντες «άσους» του Ολυμπιακού που οι αντίπαλες άμυνες παίζουν under (σ.σ. οι αμυνόμενοι περνάνε πίσω από το σκριν) και τους δίνουν 1-2 μέτρα «προκαλώντας» τους να εκτελέσουν για τρεις, ο Μπάτλερ εκτελεί πολύ συχνά από ντρίμπλα και υπό πίεση. Και-δεύτερον-γιατί στα 28 ματς που έπαιξε την περασμένη σεζόν με τους Σίξερς είχε το εντυπωσιακό 40,8% σε καταστάσεις catch&shoot, δηλαδή όταν έπαιρνε την μπάλα «στημένος» και εκτελούσε υπό καλές προϋποθέσεις.

Το στοιχείο αυτό του Μπάτλερ, που μπορεί να παίξει και με την μπάλα στα χέρια αλλά και off ball, καθιστά δυνατό να ταιριάξει με όλα τα υπόλοιπα γκαρντ του Ολυμπιακού. Δίπλα σε Νιλικίνα και Γουόκαπ θα μπορεί να λειτουργήσει ως σούτινγκ γκαρντ, ενώ αντ’ αυτών θα μπορεί να είναι περισσότερο δημιουργός σε πεντάδες με τον Ντόρσεϊ ή/και Φουρνιέ στο πλευρό του. Και το πιο σημαντικό είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν με εκείνον στο παρκέ μια σταθερή απειλή, από μακριά και όχι μόνο, την οποία στερούνται με συνέπεια όταν είναι στις πεντάδες Νιλικίνα και/ή Γουόκαπ.

Ένας «τίμιος» αμυντικός

Ο Μπάτλερ δεν θεωρείται αμυντικός «εξολοθρευτής». Η λειτουργία του στα μετόπισθεν είναι το μοναδικό κομμάτι στο οποίο ίσως υστερεί έναντι Νιλικίνα και Γουόκαπ. Άλλωστε δεν τον βοηθά το κορμί του, αφού είναι σχετικά «κοντός» (1,91μ.), ειδικά αν χρησιμοποιείται στο «2», έχει μικρό άνοιγμα χεριών (1,93μ.) και δεν είναι ούτε ιδιαίτερα δυνατός ή γρήγορος. Γι’ αυτό και δύσκολα θα μαρκάρει κάποιον παίκτη πέρα από τον αντίπαλο «άσο» ή το «δυάρι» αν είναι στα σωματικά κυβικά του, ενώ σε άμυνα με αλλαγές μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες.

Πάντως παρότι του λείπουν τα αθλητικά «εργαλεία», ο Μπάτλερ δεν είναι… μαύρη τρύπα στα μετόπισθεν. Δεν θα μπορούσε-άλλωστε-να ασχοληθεί με τέτοιον παίκτη ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που έχει ως μίνιμουμ προαπαιτούμενο για κάθε παίκτη του να είναι επαρκής ανασταλτικά. Ο Αμερικανός, λοιπόν, έχει αρκετά καλά χέρια για να πιέζει στην μπάλα, έχει καλές τοποθετήσεις και καλή αντίληψη της ομαδικής άμυνας, στοιχεία που του επιτρέπουν να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, χωρίς πάντως να αναλαμβάνει ποτέ αποστολές όπως η εξουδετέρωση των κορυφαίων σκόρερ των αντιπάλων.

Αποφασιστικότητα και κίνητρο

Πέρα από τα αγωνιστικά κριτήρια, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού έχουν συγκεντρώσει και άριστες πληροφορίες για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Τζάρεντ Μπάτλερ. Είναι ένας ήρεμος άνθρωπος, που διαθέτει υψηλή αντιληπτική ικανότητα και δεν δημιουργεί προβλήματα στα αποδυτήρια. Διακρίνεται από την αποφασιστικότητά του, καθώς δεν επέτρεψε ούτε στο σοκ της διάγνωσης στα 18 του πως πάσχει από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια να εμποδίσει τα όνειρά του για το μπάσκετ. Μολονότι η πάθηση αυτή επηρέασε τη σειρά επιλογής του στο ντραφτ και έκανε αρκετές ομάδες επιφυλακτικές, ο ίδιος είναι ασυμπτωματικός και δεν έχει αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Επίσης, πάλεψε για τον στόχο του να καθιερωθεί στο ΝΒΑ, έπαιξε στην G-League για χρόνια, υπέγραψε two-way συμβόλαια και πλέον, στα 25 του, χωρίς κάποια σοβαρή προοπτική από τις ΗΠΑ, όπου κάποιοι «ειδικοί» τον θεωρούν αδικημένο επειδή δεν βρίσκει ένα κανονικό συμβόλαιο, αποφάσισε να κοιτάξει την Ευρώπη. Όχι όμως… μισθοφορικά, αλλά έχοντας πολύ ισχυρό αγωνιστικό κίνητρο και φιλοδοξίες. Ίσως όμως και αυτά τα στοιχεία τελικά να τον απομακρύνουν από τον Ολυμπιακό. Γιατί όσο και αν μπορεί να αναβαθμίσει την ποιότητα των γκαρντ της ομάδας, άλλες ομάδες, όπως η Παρτίζαν και ο Ερυθρός Αστέρας, θα του δώσουν τα... κλειδιά της θέσης «1» πέρα από κάθε εσωτερικό ανταγωνισμό.