Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Εμφανίσεις «αιωνίων» για Final 4 από τον... καναπέ

Φτάνουμε στα τελειώματα του 2025 και του πρώτου γύρου της Ευρωλίγκας και η εικόνα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού συνεχίζει να μην πείθει, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Πέρα από κάποιες εκλάμψεις μέσα σε παιχνίδια και κάποια μικρά νικηφόρα σερί, οι δύο «αιώνιοι» εξακολουθούν να παρουσιάζουν παθογένειες που είχαν διαπιστωθεί από την αρχή της σεζόν. Κι αν αυτή η συζήτηση δεν γίνεται πλέον αρχές Οκτωβρίου ή Νοεμβρίου, αλλά μέσα Δεκεμβρίου, είναι δικαιολογημένος ο προβληματισμός.

Ας το δούμε και με ντοκουμέντα: Αμφότεροι είναι πλέον εκτός εξάδας, ενώ ο μεν Ολυμπιακός σε οκτώ ματς απέναντι σε ομάδες του Top 12 της βαθμολογίας έχει ρεκόρ 3-5, ο δε Παναθηναϊκός 2-5. Μπροστά τους, μάλιστα, την Τρίτη έχουν να αντιμετωπίσουν δύο σούπερ φορμαρισμένες ομάδες, τη Βαλένθια και τη Φενέρμπαχτσε αντίστοιχα, που απειλούν να τους βυθίσουν σε μεγαλύτερες σκέψεις. Όσο περνούν οι αγωνιστικές, δεν παρουσιάζουν πρόοδο και ο ανταγωνισμός απομακρύνεται, ο στόχος του Final 4 της Αθήνας θα γίνεται όλο και πιο ζόρικος. Κι αν δεν βελτιωθούν άμεσα, δεν θα δουν το Final 4 από το Telekom Center Athens, αλλά από τον καναπέ τους!

Ολυμπιακός χωρίς ροή και σκληράδα

Γίνεται σε ένα ματς που Βεζένκοφ, Ντόρσεϊ και Φουρνιέ έβαλαν 52 από τους 85 πόντους με καλά ποσοστά (11/19 δίποντα, 6/13 τρίποντα) ο Ολυμπιακός να έχει προβληματική εικόνα στην επίθεση; Κι όμως, γίνεται! Οι «ερυθρόλευκοι» στη Βαρκελώνη δεν είχαν-σε ένα ακόμη ματς-τη ροή που μας είχαν συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Η πάλαι ποτέ καλή κυκλοφορία και οι κινήσεις μακριά από την μπάλα αντικαταστάθηκαν από πολλή ντρίμπλα και εύκολα λάθη που πρόσφεραν 21 πόντους στον αντίπαλο. Είναι φανερό πως η χημεία ακόμη αναζητείται μεταξύ των τριών (πλέον) μεγάλων σκόρερ της ομάδας, ενώ οι πλέι μέικερ παραμένουν ακίνδυνοι για το αντίπαλο καλάθι, καθώς Γουόκαπ και Νιλικίνα είχαν μαζί 2/9 σουτ παρότι οι αντίπαλοι τούς άφηναν προκλητικά ελεύθερους. Η έλευση του Μόντε Μόρις, ενός νοικοκύρη πλέι μέικερ, με ώριμες επιλογές, ελάχιστα λάθη αλλά και την ικανότητα να σκοράρει, θα βελτιώσει κάπως την κατάσταση. Αρκεί να προσαρμοστεί γρήγορα και να παρουσιαστεί σε καλή κατάσταση…

Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός που ήταν σταθερά στις κορυφαίες άμυνες τα τελευταία χρόνια, φέτος είναι μόλις όγδοος με παθητικό 114,5 πόντους ανά 100 κατοχές. Η Μπαρτσελόνα νίκησε έχοντας +13 κατοχές και παρότι έχει ένα γερασμένο και δίχως βάθος ρόστερ έβγαλε πολλή περισσότερη ενέργεια από τους Πειραιώτες. Δίχως τον Γουόρντ, που αποτελεί το… δυναμό στο ρόστερ της ομάδας, οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν μια ταχύτητα πιο αργοί και ήταν φανερά πιο soft από τους… Expendables της «Μπάρτσα». Ο κόουτς Μπαρτζώκας απέναντι σε έναν αντίπαλο με λιγοστά όπλα επέλεξε να βγάλει το ματς πρακτικά με οκτώ παίκτες και δεν έδωσε πάνω από 4:30 λεπτά στον Παπανικολάου, με τον Κλάιμπερν να αλωνίζει όλο το βράδυ. Όλα αυτά με τη συνήθη αδυναμία Βεζένκοφ και Ντόρσεϊ στην άμυνα και με τον Φουρνιέ να φορτώνεται αχρείαστα φάουλ και να αποσυντονίζεται μετά την αναγκαστική του απόσυρση στον πάγκο, έφεραν τον Ολυμπιακό να δέχεται παρά δύο 100 πόντους ουσιαστικά από τέσσερις παίκτες.

Μέσα σε μια εβδομάδα γύρισε έναν μήνα πίσω

Ο Παναθηναϊκός με την εικόνα του απέναντι σε Βαλένθια και Μιλάνο έκανε πισωγύρισμα ενός μήνα. Τότε που οι διαδοχικές σφαλιάρες είχαν φέρει έντονο προβληματισμό, μέχρι να ακολουθήσει ο… μήνας του μέλιτος με ένα σερί καλών νικών, με τον Κένεθ Φαρίντ να γίνεται απρόσμενα επιδραστικός και να συμπαρασέρνει όλη την ομάδα. Στα δύο τελευταία παιχνίδια, οι παιδικές ασθένειες που είχαν παρουσιαστεί από την αρχή της σεζόν επανεμφανίστηκαν πιο επιθετικές.

Στην άμυνα, όπου είναι το μεγαλύτερο (αλλά όχι το μοναδικό) πρόβλημα, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μετά την πρώτη περιστροφή. Ειδικά απέναντι σε γκαρντ που υπερέχουν σε μέγεθος και αθλητικότητα εκείνων των «πράσινων», όπως έγινε στα δύο τελευταία ματς, η πρώτη ζώνη άμυνας ασκεί μηδαμινή πίεση στην μπάλα και το πρόβλημα μεταφέρεται και κοντά στο καλάθι. Ο Γκραντ στα 33 του δεν μπορεί να καλύπτει όλες τις τρύπες, πόσω μάλλον παίζοντας φέτος λιγότερα λεπτά από πέρσι, ενώ ο Καλαϊτζάκης έμεινε ανεξήγητα εκτός δωδεκάδας στο Μιλάνο, με αποτέλεσμα οι δύο μοναδικοί γκαρντ με αμυντικό φίλτρο να απουσιάζουν από την πεντάδα πολύ περισσότερη ώρα από όση μπορεί να αντέξει ο Παναθηναϊκός. Απόντος του Όσμαν, που προσφέρει μέγεθος και βοήθειες στο «3», αλλά και με τον Αταμάν να χάνει-ως συνήθως-γρήγορα την υπομονή του με τον Ρογκαβόπουλο, ακόμη και μετά από ματς που έβαλε 12 τρίποντα, το σχήμα με τρία γκαρντ γίνεται ευάλωτο απέναντι σε ομάδες που ξέρουν πώς να στοχεύσουν εκεί. Ο Φαρίντ στα 36 δεν μπορεί κανείς να περιμένει να είναι σταθερά καλός, ενώ ο Γιούρτσεβεν αδυνατεί να προσφέρει τα αυτονόητα και μοιραία ετοιμάζεται για αποχώρηση πριν βγει μπει το 2026.



Στην επίθεση, παρά το πλεόνασμα ταλέντου, δεν είναι όλα… καλά. Παρά την αφύσικα (για παίκτη που σε έναν μήνα κλείνει τα 36 και προέρχεται από Ευρωμπάσκετ) καλή εικόνα του Σλούκα εκτελεστικά και δημιουργικά, ο Ναν συνεχίζει να παίζει ώρες-ώρες για τον εαυτό του ξεχνώντας πως όταν διαβάζει το παιχνίδι και πασάρει εγκαίρως γίνεται πολύ περισσότερο ωφέλιμος, ενώ ο Σορτς πασχίζει να αποδείξει πως ανήκει σε αυτό το επίπεδο αλλά σπανίως αποτελεί τον πρωτεύοντα χειριστή στις επιθέσεις, αφού προηγούνται οι… άλλοι δύο. Με τον Όσμαν και τον Χουάντσο ταλαιπωρημένους από το Ευρωμπάσκετ και από τραυματισμούς, τον Ρογκαβόπουλο να παίζει με τον φόβο της αστοχίας που θα τον φέρει άμεσα στον πάγκο, τον Χολμς να λαβώνεται πάνω που έβρισκε ρυθμό, τον Φαρίντ να «διαβάζεται» σιγά-σιγά από τους αντιπάλους και τον Γιούρτσεβεν σταθερά πνευματικά ανέτοιμο, είναι φανερό πως ο Παναθηναϊκός δεν εισπράττει την πραγματική αξία του επιθετικού του ταλέντου.

YΓ: Η βαθμολογία δεν λέει ψέματα: Οι τέσσερις πρώτες ομάδες της κατάταξης, Χάποελ, Βαλένθια, Μπαρτσελόνα και Φενέρμπαχτσε, είναι αυτές που έχουν παρουσιάσει τη μεγαλύτερη πρόοδο ως τώρα στη σεζόν.