Η Τσαρίνα της καρδιάς μας…

«Αποχωρεί από την ενεργό δράση η Γέλενα Ισινμπάγεβα» ήταν ο τίτλος της είδησης που διάβασα το βράδυ της Τρίτης και ασυναίσθητα έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί: «Έλα ρε φίλε…». Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, μπήκα στο internet για να βρω τον ακριβή αριθμό των παγκόσμιων ρεκόρ που έκανε στην καριέρα της.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Λίγο πριν… πατήσω τα 40, αλλά παραμένοντας το ίδιο ρομαντικός με τα χρόνια της εφηβείας μου, η αλήθεια είναι ότι συγκινήθηκα. Μπορεί το κυρίαρχο θέμα εκείνες τις ώρες στο γραφείο να ήταν η επικείμενη μεταγραφή του Σαβιόλα στον Ολυμπιακό, αλλά εγώ «κόλλησα» στη δήλωση της Ρωσίδας άλτριας του επί κοντώ ότι θα δώσει την τελευταία παράσταση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μόσχας τον Αύγουστο.

Λένε ότι κάθε εποχή έχει τη δική της χάρη και θεωρώ ότι καθένας πρέπει να ζει την κάθε στιγμή της ζωής του σαν να είναι η τελευταία και να χαίρεται με ό,τι του προσφέρεται. Στο κομμάτι που αφορά τον αθλητισμό, έχουμε ακούσει από τους παλιότερους να μας λένε ότι είμαστε άτυχοι που δεν είδαμε αγωνιζόμενο π.χ. τον Πελέ και τον Ντι Στέφανο στο ποδόσφαιρο, τον Τσάμπερλεϊν στο μπάσκετ ή τον Μποργκ στο τένις. Εμείς από την πλευρά μας, όταν μεγαλώσουμε περισσότερο, θα έχουμε να λέμε ότι ζήσαμε μεταξύ άλλων την εποχή Μέσι, είδαμε τα μαγικά του Τζόρνταν και του Γκάλη, αλλά και το φαινόμενο Φέντερερ.

Θα λέμε, επίσης, ότι απολαύσαμε τις… πτήσεις της «Τσαρίνας των αιθέρων». Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι η Γέλενα Ισινμπάγεβα ήταν μια από τις μεγαλύτερες αθλήτριες όλων των εποχών στον στίβο και εμείς θα χαιρόμαστε που είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να γράψουμε για τα κατορθώματα της. Η… αθεόφοβη Ρωσίδα με τα τρία ολυμπιακά μετάλλια και τα δεκάδες άλλα σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, κατέγραψε στο ενεργητικό της 30 (!) παγκόσμια ρεκόρ στο επί κοντώ. Μια αθλήτρια που έδωσε… δικαιώματα μόνο για τις επιδόσεις της και ήταν σχεδόν πάντα στην πρώτη γραμμή.

Προσωπικά, θεωρώ εαυτόν ευλογημένο που τα έζησα και θεωρώ ότι το ίδιο αισθάνονται κι άλλοι. Ακόμη μεγαλύτερη ευλογία είναι να γνωρίσει κάποιος μια τέτοια προσωπικότητα. Και πιστεύω ότι όποιος συνάδελφος… σέβεται τον εαυτό του, πριν την οποιαδήποτε ερώτηση (αν του… κάτσει να πάρει συνέντευξη), θα πρέπει να βγάλει μια φωτογραφία και να πάρει ένα αυτόγραφο από αυτή την ΤΕΡΑΣΤΙΑ αθλήτρια. Μετά από κάποια χρόνια θα αποτελεί κειμήλιο και θα έχει αξία ανεκτίμητη!