Μάεστρος Αϊντάρεβιτς, ψυχάρα Λαμπρό και ο… σεφτές του αρχηγού

Θα αρχίσω ανάποδα για να τελειώνει το θέμα της διατησίας. Στην ΑΕΚ μια φάση που ήταν έτοιμο γκολ στο 52’ υποδείχθηκε οφσάιντ ο Μάνταλος, που καλυπτόταν 1,5 μέτρο από τον τελευταίο αμυντικό του Ατρόμητου και ενδέχεται να καλύπτεται και από δύο. Η «Ένωση» έκανε πέντε λεπτά μετά το 0-1 κι εκεί έβαλε το καθοριστικό γκολ για το διπλό. Το γκολ του Ατρόμητου έπρεπε να μετρήσει, σε μια πιο δύσκολη φάση. Η άποψη μου είναι ξεκάθαρη και την εξέφρασα την ώρα της μετάδοσης στο ράδιο. Ο Τάτσης και ο Μπετσόγλου, πρέπει να μην ξαναπάρουν σημαία στα χέρια τους. Ο Ατρόμητος μπορεί να διαμαρτύρεται για τη δική του φάση και δικαίως, αλλά να μην ξεχνά και αυτή που είχε η αντίπαλος του. Επίσης να μην ξεχνά και τα της περασμένης εβδομάδας στο Φάληρο σε βάρος του. Στα προηγούμενα χρόνια οι σφαγές και τα λάθη ήταν πάντα υπέρ μίας ομάδας, οπότε για μένα δεν τίθεται κανένα θέμα, για να μπαίνουν ορισμένοι σε συγκρίσεις.

Πάμε τώρα στο αγωνιστικό. Η ΑΕΚ συνέχισε για παραπάνω από μία ώρα στο Περιστέρι, να επιβεβαιώνει την αγωνιστική της ανάταση, την βελτίωση της. Ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο ματς, στο οποίο ο Αϊντάρεβιτς για περίπου 70-75 λεπτά έχει καταθέσει για πρώτη φορά σε τόσο κομβικό βαθμό τα διαπιστευτήρια του. Ένας πραγματικός οργανωτής, με μεγάλη πάσα, με κοντινή, με αίσθηση να ταϊσει τους συμπαίκτες του και πρώτος στη μάχη. Η δουλειά του σήμερα, μπορεί να γίνει αισθητή ειδικά αν ήσουν μέσα στο γήπεδο. Ο Λαμπρόπουλος έχει κάνει ματσάρα, όπως και ο Σιμόες. Ένα μεγάλο μπράβο και στον Ντίντακ, γιατί έσφιξε τα δόντια και έπαιξε, βγάζοντας και την ασίστ για το γκολ του Μάνταλου.

Θα θυμάστε πως την έλλειψη γκολ σε εκτός έδρας αγώνα για τον Μάνταλο, ως προς τα ματς της Super League, την είχα θίξει πρώτος. Αυτό το γκολ η «Ένωση» το περίμενε καιρό από τον αρχηγό της και νομίζω πως εδώ που έφτασαν, όφειλε ένα γκολ τέτοιας σημασίας σε δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι. Η ΑΕΚ αποκτά ψυχολογία για να μπει στα πλέι-οφ και νομίζω πως και ο ίδιος ο Μάνταλος τινάζει από πάνω του την γκαντεμιά για μια σειρά από καθοριστικές χαμένες ευκαιρίες εκτός έδρας. Πρόχειρα μου έρχεται εκείνο το τετ-α-τετ στην Τρίπολη με το ματς στο 1-1, αλλά κι εκείνο το απίθανο γκολ που είχε χάσει στη Βέροια έστω και αν δεν κόστισε. Ήταν σημαντικό να σκοράρει.

Ο Χιμένεθ έκανε καλό κοουτσάρισμα και έξυπνη διαχείριση για 70 λεπτά. Στο φινάλε πήγε να τα χαλάσει όμως, γιατί η ομάδα χρειαζόταν νωρίτερα Γαλανόπουλο, για να σφίξει το κέντρο και με δεδομένο πως ο Αϊντάρεβιτς είχε καταπονηθεί σε μεγάλο βαθμό. Η αλλαγή του Πέκχαρτ είχε την λογική πως ήθελε έναν ακόμα στα στημένα, όμως εκείνο που δεν μου άρεσε, ήταν το σκεπτικό του να γυρίσει η ομάδα τόσο πίσω για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Η ΑΕΚ υπερεκτίμησε έναν αντίπαλο που ουσιαστικά δεν της έβγαλε φάση, πέρα από το γκολ που δεν μέτρησε. Το γεγονός πως και πάλι πήγε να την πατήσει, αν αυτό το τέρμα είχε μετρήσει, είναι κάτι που πρέπει να λυθεί μέσα από περισσότερα γκολ και πάνω απ’ όλα με την «Ένωση» να καθαρίζει τα ματς όταν μπορεί και έχει τις δυνατότητες να το κάνει. Η νίκη αυτή θα δώσει στην ΑΕΚ άλλη δυναμική για τη συνέχεια.