Φοβισμένη, χωρίς ιδέες και επαρκές ρόστερ, η ΑΕΚ έχει απόσταση για να χτυπήσει δυάδα

Όχι πως δεν ήταν αναμενόμενο πως η ΑΕΚ θα κατέβει μία από τα ίδια περίπου με τον ΠΑΟΚ -και κάπως χειρότερα, αφού δεν είχε κανένα καλό διάστημα στο παιχνίδι- αλλά η… ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και επειδή το τρίμηνο που βρίσκεται σε δράση η Ένωση είναι πλέον αρκετό για να μας οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα, η ομάδα, με το ρόστερ που διαθέτει και το σκεπτικό του Νίκολιτς, δεν αφήνει ελπίδες πως θα δούμε πολλά πράγματα παραπάνω απέναντι στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ -πιθανώς ούτε και κόντρα στον ΠΑΟ, αν η εικόνα του βελτιωθεί προσεχώς. Ένα ρόστερ που σχεδιάστηκε, και είναι προφανές πια πως είχε μία συγκεκριμένη και μόνον αποστολή, πελαγοδρομεί στα ματς του πρωταθλήματος, εκεί όπου θα όφειλε να βγάλει μιαν αντίδραση μετά τους περσινούς εφιάλτες. Έφτασε, μαζί με το περσινό εντός έδρας ματς της κανονικής περιόδου, να μετράει με τον Ολυμπιακό εννέα συνεχόμενες ήττες και πλέον να αρκείται στο να χάνει λίγο -ενώ θα περίμενες πως, από αντίδραση και μόνον, θα έβγαζε έστω ένα διάστημα με ένταση.

Ο Μάρκο Νίκολιτς, σε δύο παιχνίδια, παρουσίασε το απόλυτο τίποτα. Με τον Ελίασον να μένει εκτός λόγω τραυματισμού -γεγονός που, για μια ακόμα φορά, οι φίλοι της Ένωσης πληροφορήθηκαν λίγο πριν ξεκινήσει το ματς- η ΑΕΚ κατέβασε μια ενδεκάδα με όσους λογικά θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει. Κάπου εκεί, όμως, αποδεικνύεται και η ένδεια που υπάρχει στο ρόστερ της, ώστε να μπορέσει να χτυπήσει ένα ντέρμπι. Σχεδόν όλοι, και πάλι, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Ο αρχηγός της, για τον οποίο αρκετός κόσμος επιθυμεί την παραμονή του και μετά το τέλος της σεζόν, χάλασε τουλάχιστον τρεις επιθέσεις με προοπτική. Ο τρίτος στόπερ που υπολόγιζε για να βγάλει τη χρονιά ο Μάρκο Νίκολιτς έκανε ένα πέναλτι -ξεκάθαρο αυτήν τη φορά- αφού έκοψε την κεφαλιά αντιπάλου, κάτι που έχουμε δει να επαναλαμβάνει και άλλες φορές ο Βίντα.

Ένας Κοϊτά που είχε μείνει στις δάφνες του προηγούμενου ματς με τα δύο γκολ, δεν θεωρούσε σκόπιμο να βοηθά τον Πενράις, που έπρεπε να φυλάει είτε τον Καμπελά είτε τον Ποντένσε, ενώ είχε και τον νου του στον Κοστίνια που έβγαζε σέντρες. Έναν Μαρίν που, δυστυχώς, επαληθεύει την πραγματική αιτία για την οποία ο ομοσπονδιακός του προπονητής θέλει πλέον να τον πάει πιο πίσω -παρότι κλήθηκε στην προεπιλογή για τα προσεχή παιχνίδια. Έναν Πινέδα φτωχό και χωρίς φαντασία, και μια ομάδα που δεν μπορεί να χτίσει ούτε μία σωστή επίθεση.

Τα ακόμα πιο απίθανα ήρθαν με τις αλλαγές του Νίκολιτς, που απ' όλους επέλεξε να βγάλει εκτός τον Καλοσκάμη, ο οποίος είχε τις δύο μοναδικές πάσες που, μέχρι την ευκαιρία του Γκατσίνοβιτς, έβγαλαν την ΑΕΚ με καλές προϋποθέσεις. Αναφέρομαι στη μία που έκανε στον Γιόβιτς -ο οποίος φάνηκε και αυτή τη φορά κατώτερος των περιστάσεων- και μία ακόμα στον φορ της ομάδας του, όταν πάσαρε κάθετα και του άνοιξε χώρο με την κίνησή του για να σουτάρει.

Η ΑΕΚ, αυτήν τη στιγμή, πέρα από τους παίκτες που παίζουν και δείχνουν πως δεν μπορούν, έχει και πολύ κόσμο «παρκαρισμένο» για διαφορετικούς λόγους. Ο Περέιρα μάθαμε πως θα επιστρέψει κάπου στα μέσα Νοεμβρίου (θυμίζω πως το τελευταίο ματς που ολοκλήρωσε ήταν 7/8 και το επόμενο που ξεκίνησε, στις 14/8, βγήκε στο δίλεπτο) -και θα επιστρέψει μετά από τρεις μήνες. Όταν επιστρέψει, θα υπάρχει η τρίτη διακοπή και όχι η πρώτη, για την οποία είχε οριοθετηθεί η επιστροφή του. Ο Οντουμπάτζο δεν υφίσταται για να δώσει ανάσες στον Ρότα, ο Γιόνσον δεν υπολογίζεται, ο Ζίνι που θα μπορούσε να ανοίξει χώρους και να προσφέρει κάποια πράγματα είναι στα πιτς, και στα σοβαρά ούτε ο Λιούμπισιτς ούτε ο Γκατσίνοβιτς μπορούν πλέον να δώσουν βοήθειες. Πολύ λίγα πράγματα και από τον Ζοάο Μάριο όταν μπήκε αλλαγή. Τα πράγματα, ως προς τα ντέρμπι, δεν αλλάζουν και συνεχίζουν από εκεί που τελείωσαν.

Το πρόβλημα είναι πως η ΑΕΚ δεν πρέπει μόνον να πάρει, αλλά -όπως έγραφα και μετά το πρώτο φιλικό με κανονική αντίπαλο το καλοκαίρι, τη Ζούλτε Βάρεγκεμ- πρέπει να ξεφορτώσει το ρόστερ της, ώστε να μπορέσει να το γεμίσει με παίκτες που θα έχουν νιάτα, ενέργεια και προσωπικότητα. Η Ένωση είναι μια ομάδα που, με βάση τους αντιπάλους στο Conference League, μπορεί να πάρει πόντους και να φτιάξει τη βαθμολογία της. Ωστόσο, για να ανταγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπως είναι αυτήν τη στιγμή δομημένη, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Θα πρέπει να μην έχει απώλειες σε απρόσμενα ματς και να εμφανίσει κάποια βελτίωση στα ντέρμπι.

Ο Νίκολιτς δεν μας δίνει κανένα σημάδι πως μπορεί να συνεφέρει την ομάδα σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια, πως μπορεί να επιβληθεί στον αντίπαλο και να παίξει στο δικό της ρυθμό. Και βασικά, δεν φαίνεται ούτε και ο ίδιος να ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει. Πράγματα που στηρίζονται περισσότερο σε αυτοσχεδιασμό, δίχως «εξάρι» -γεγονός για το οποίο επιμένει πεισματικά να μην βάζει νερό στο κρασί του. Όμως, όπως και ο προκάτοχός του, είναι πιθανό, αν επιμείνει σε πείσματα, να μην έχει την πορεία που όλοι θα επιθυμούσαν στην ΑΕΚ.

Από εκεί και μετά, ο Μάριος Ηλιόπουλος, παρά τις εξαγγελίες για σκληρά μέτρα κατά εκείνων που κυνηγούν και εξωαγωνιστικά την ομάδα (σήμερα, βέβαια, δεν στάθηκε κανείς εμπόδιο στο να μην δοθούν κίτρινες κάρτες σε παίκτες του Ολυμπιακού στο πρώτο 25λεπτο του παιχνιδιού, ενώ ήταν), οφείλει να βάλει το χέρι στην τσέπη ή να πιέσει τον Ριμπάλτα ώστε να οδηγήσει σε ένα απαραίτητο ξαλάφρωμα του ρόστερ. Κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα φινάλε στις προσωπολατρείες, για να δούμε επιτέλους μια σύγχρονη και νεανική ομάδα. Αλλιώς, το ταβάνι της θα είναι ένα ρόστερ επιπέδου Conference League.

Ο βασικός στόχος της Ένωσης, που είχα θέσει εγώ, ήταν να βρίσκεται μέχρι το τέλος του ημερολογιακού έτους κοντά στην κορυφή. Με δύο ήττες σε ντέρμπι και ούτε καν ένα ισόπαλο αποτέλεσμα, ακόμα και αυτό το «κοντά» μοιάζει δύσκολο και προϋποθέτει μηδενικές απώλειες σε άλλα παιχνίδια.

Υ.Γ.: Ο Νίκολιτς είπε στη ΣΤ πως σκοπεύουν να αναζητήσουν τις λύσεις που χρειάζονται στην ΑΕΚ τον Ιανουάριο. Δυστυχώς, μπορεί να έχει χαθεί η χρονιά, και θα έπρεπε ο ίδιος να έχει πάρει πιο δραστικές αποφάσεις, ώστε να έχει διευκολυνθεί η Ένωση και να έχει ήδη αποκτήσει κάποιους από αυτούς που σκοπεύει να φέρει τον Ιανουάριο.