Περνά στα… ψιλά, αλλά η προσπάθεια της φετινής ΑΕΚ αξίζει το χειροκρότημα και την αναγνώριση όλων. Μπορεί να μην υπόσχεται τίτλους όπως στο μαγικό 2018, μπορεί η απόσταση από τους «αιώνιους» έκτοτε να έχει μεγαλώσει (όπως και η διαφορά στους προϋπολογισμούς τους), ωστόσο αυτό που κατάφερε στην Προύσα «σκουπίζοντας» την ακριβή Τόφας στα play in του BCL είναι μια υπέρβαση πρώτου μεγέθους.
Για όσους δεν το αντιλαμβάνονται, η «Ένωση» κατάφερε να βάλει κάτω δύο τουρκικές ομάδες με πολύ μεγαλύτερο «πορτοφόλι», την Καρσίγιακα και την Τόφας, κερδίζοντας μάλιστα δύο φορές με φοβερές ανατροπές χωρίς τον κόσμο στο πλευρό της στα Λιόσια και μία ακόμη στην Τουρκία. Η νίκη της Τρίτης, μάλιστα, συνιστά ακόμη μεγαλύτερο άθλο, αν αναλογιστεί κανείς πως ούτε καν πριν 48 ώρες έπαιζε με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, παρατάχθηκε χωρίς τρία πολύτιμα στελέχη του-ούτως ή άλλως-περιορισμένου rotation της (ΜακΓκρίφ, Κόνιαρης και Πετρόπουλος) και με ουσιαστικά εννιά διαθέσιμους παίκτες.
Η υπέρβαση ήρθε με κατάθεση σωστού μπάσκετ, αλλά και χαρακτήρα. Παρότι το έργο του έγινε ακόμη δυσκολότερο από τη γρήγορη φθορά του ταλαντούχου αλλά συχνά αφελούς Μάντσεν και του ικανού να σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό αλλά και να σε εξοργίσει σε διάρκεια ελάχιστων δευτερολέπτων Φρέιζερ, ο Ηλίας Καντζούρης κατεύθυνε εξαιρετικά την ομάδα του. Η ΑΕΚ απέδωσε ομαδικό μπάσκετ, που πιστοποιείται από τις 21 ασίστ που μοίρασε, διάβασε τις αμυντικές αδυναμίες της Τόφας και παίζοντας με αυταπάρνηση στην άμυνα κατάφερε να φύγει με το εισιτήριο της πρόκρισης.
Ειδικής αναφοράς χρήζουν όλοι οι παίκτες που έκαναν υπερωρίες στο παρκέ, αλλά επιτρέψτε μας να ξεχωρίσουμε τρεις: Πρώτα τον Ακίλ Μίτσελ που αποδίδει σαν παίκτης επιπέδου Ευρωλίγκας (21π., 14 ριμπ., 6 ασίστ) και αποτελεί το μεγάλο λαβράκι της φετινής ομάδας συνεχίζοντας την παράδοση των τελευταίων ετών με παίκτες όπως οι Σαντ-Ρος και Ανγκόλα. Ένας ψηλός με εξαιρετικές κινήσεις κοντά στο καλάθι, ικανότητα στην πάσα και διάθεση στην άμυνα. Εν συνεχεία τον Γιάνις Στρέλνιεκς, που όση αθλητικότητα δεν έχει (και δεν είχε ποτέ), την αναπληρώνει με την ποιότητα, την εμπειρία και το καθαρό μυαλό του προσφέροντας καθοριστικούς πόντους και δημιουργία (17π.-6 ασίστ). Και, τέλος, ο ίσως πιο αδικημένος Έλληνας παίκτης, Δημήτρης Φλιώνης, που παίζοντας χωρίς καλοκαιρινή προετοιμασία λόγω τραυματισμού, πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην άμυνα και «καθάρισε» το ματς με ένα μεγάλο σουτ και δύο βολές.
Η ΑΕΚ δύσκολα θα μπορέσει φέτος να προσφέρει στο κοινό της συγκινήσεις των περασμένων ετών, αφού ορθώς προέχει η οικονομική εξυγίανση της ΚΑΕ, που φέτος περιόρισε το μπάτζετ για να ξεφορτωθεί τα βάρη του παρελθόντος. Όμως σε κάθε περίπτωση αξίζει περισσότερη αγάπη και προσοχή από τον κόσμο της. Όχι ασφαλώς από αυτούς που την έπληξαν ανεπανόρθωτα με την επίθεση στους φίλους της Ρέτζιο Εμίλια και της φόρτωσαν ποινή τριών αγωνιστικών που αντιπαρέρχεται ως τώρα αγωνιστικά όμως συνεχίζει να κουβαλά ως το πρώτο παιχνίδι των «16». Αλλά από τους πραγματικούς φιλάθλους, που δεν «θρέφονται» μόνο από τίτλους.
Ο όμιλος με Γαλατάσαραϊ, Μάλαγα και Λούντβιγκσμπουργκ ή Λιμόζ στους «16» είναι ακόμη πιο ζόρικος, αλλά αυτή η ΑΕΚ έχει αποδείξει πως αντέχει στα… ζόρια. Αγωνιστικά, οικονομικά και άλλα... Με λίγη «φροντίδα» παραπάνω από τον κόσμο της, ίσως και 1-2 προσθήκες που κρίνονται αναγκαίες, όλα είναι πιθανά. Άλλωστε με το πρωτάθλημα κούρσα για δύο και το Κύπελλο να φέρνει εκτός απροόπτου συναπάντημα με τον πανίσχυρο Ολυμπιακό στα προημιτελικά του Final 8, το BCL του ισχυρού μεν αλλά όχι ανίκητου ανταγωνισμού προσφέρει τη μοναδική διέξοδο προς κάτι πραγματικά σπουδαίο φέτος.
ΥΓ1: Ο Ολυμπιακός έχει βρει τον μάστορά του από τη Μονακό, που αποδεικνύεται ο κρυπτονίτης του. Το πλεόνασμα σκληράδας και αθλητικότητας που βγάζει η ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς έχει κρατήσει την καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας στους 76 στο ΣΕΦ και 60 το βράδυ της Τρίτης, πολύ μακριά από το 86,7 της καλύτερης επίθεσης της διοργάνωσης. Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν εκεί, αλλά το συμμετοχικό του μπάσκετ στην επίθεση «βραχυκύκλωσε» (16 ασίστ-15 λάθη) και η ατομική κλάση των Μονεγάσκων έκανε τη διαφορά.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός χωρίς να έχει λύσει φυσικά τα προβλήματά του άξιζε τη νίκη απέναντι στη Φενέρμπαχτσε. Οι αδιόρθωτες αδυναμίες, με κορυφαία την επαναφορά στον Λι που δεν είχε βοήθεια για να κατέβει η μπάλα σωστά στην επίθεση, σε συνδυασμό με δύο φοβερά διαιτητικά λάθη (βήματα και πιθανώς πάτημα γραμμής από Γκούντουριτς, φάουλ στον Πονίτκα που δεν δόθηκε), τον οδήγησαν στην έκτη σερί ήττα. Όπου «φτωχός» και η μοίρα του. Και να κέρδιζε όμως, είναι ολοφάνερο πως απαιτούνται αλλαγές.
ΥΓ3: Ικανό το Περιστέρι bwin για το break στην Ντιζόν. Εντυπωσιακός ο νεοτερισμός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα του κόουτς Σπανούλη να κάνει… hack-a-Shaq στον αντίπαλο σέντερ Ζακ Αλινγκέ, οι τέσσερις χαμένες βολές του οποίου (2/6, ενώ η υπόλοιπη ομάδα είχε 16/17) αποδείχτηκαν πολύτιμες για να έρθει η νίκη στην παράταση.
*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
