Big Dog’s Backyard Ultra: Ο αγώνας δρόμου που δεν έχει τερματισμό

Το όνομα του Γκάρι Καντρέλ πιθανότατα δεν λέει και πολλά στους περισσότερους. Ίσως όσοι ασχολούνται με το τρέξιμο να έχουν ακούσει την ιστορία του, καθώς αποτελεί τον εμπνευστή μερικών από τους λεγόμενους υπερμαραθωνίους που διεξάγονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ.

Ο Αμερικανός, γνωστός και ως Lazarus Lake, είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του Barkley Marathon, στον οποίο ελάχιστοι έχουν καταφέρει να τερματίσουν, καθώς οι περισσότεροι συμμετέχοντες χάνονται στην αχαρτογράφητη διαδρομή στο πάρκο Frozen Head του Τενεσί.

Ωστόσο, ο εν λόγω αγώνας δεν αποτελεί τον πιο ιδιαίτερο που έχει σκαρφιστεί ο Καντρέλ. Γιατί αν κουραστήκατε και μόνο στο άκουσμα του Barkley Marathon (όσοι τερμάτισαν τα κατάφεραν σε περίπου 52 με 59 ώρες), τότε σε εκείνο του Big Dog’s Backyard Ultra θα απλώσετε επιτόπου τα πόδια σε σκαμπό!



Η συγκεκριμένη διαδρομή δεν είναι αχαρτογράφητη, ούτε ιδιαίτερα μεγάλη. Περίπου 6,5 χιλιόμετρα είναι η απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι συμμετέχοντες, με τον αγώνα να γίνεται εντός της φάρμας του Καντρέλ, στο Μπελ Μπακλ του Τενεσί.

Το θέμα είναι ότι ακόμα και αν ολοκληρώσεις τη διαδρομή, πρέπει να συνεχίσεις. Βλέπετε, νικητής είναι ο τελευταίος που θα μείνει όρθιος, άσχετα από το πόσες φορές έχει ολοκληρώσει τη διαδρομή!

Το σχετικό ρεκόρ ανήκει σε έναν Βέλγο οδοντίατρο, τον Κάρελ Σάμπε, ο οποίος άντεξε να τρέξει για 75 ώρες, ήτοι 502 χιλιόμετρα, μέχρι να νικήσει τον προηγούμενο Οκτώβριο – στη... βελγική έκδοση, καθώς ο κορωνοϊός δεν επέτρεψε στους δρομείς να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ.

«Πολλοί λένε σαδιστή τον Καντρέλ όμως δεν είναι έτσι» είχε δηλώσει ο Σάμπε, που σχολίασε πως «θέλει απλά οι δρομείς να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό». Να σημειωθεί πως ο Βέλγος δεν έχει καταφέρει να τερματίσει ποτέ στον Barkley Marathon!



Ο ίδιος ο διοργανωτής είχε ψυχανεμιστεί τη δημιουργία του Big Dog’s Backyard Ultra το 2011, όταν αποφάσισε πως «ήθελα έναν αγώνα όπου θα επιβραβεύονταν οι δρομείς που είναι δυνατότεροι ψυχικά και όχι πιο γρήγοροι ή πιο γυμνασμένοι».

Το όνομα προήλθε από το πίτμπουλ του, το οποίο περνά τον περισσότερο χρόνο του αγώνα ξάπλα στην αφετηρία, δίχως να δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτούς τους... τρελούς που τρέχουν για μέρες!



Μερικοί... τυχεροί έχουν την υποστήριξη κάποιου δικού τους ανθρώπου. Όπως λέει ο Καναδός Ντέιβ Πρόκτορ, που τερμάτισε 3ος το 2019, «από ένα σημείο και μετά χρειάζεσαι κάποιον για να σου υπενθυμίζει τι πρέπει να κάνεις, όπως να φας. Ακούγεται χαζό αλλά μερικά μέρη του εγκεφάλου σταματούν να λειτουργούν. Μερικοί έχουν παραισθήσεις. Κάποια στιγμή, το βράδυ, ένα αστυνομικό όχημα μας είχε σταματήσει για να δει τι ακριβώς κάναμε τέτοια ώρα τρέχοντας».

Τα διαλείμματα που μπορούν να κάνουν οι δρομείς διαρκούν λιγότερα από 15 λεπτά και περιλαμβάνουν ύπνο, φαγητό, τουαλέτα και αλλαγή ρούχων! Όλα αυτά σε αυτοσχέδιες σκηνές, «είναι εντελώς underground» τονίζει ο Πρόκτορ. Το 2019, όταν είχε τρέξει ο Καναδός φυσιοθεραπευτής, νικήτρια είχε ανακηρυχθεί για πρώτη φορά μία γυναίκα. Η Μάγκι Γκάτερλ είχε αντέξει για σχεδόν 61 ώρες και, όπως λέει, «απολαμβάνω ένα επίπεδο πόνου. Οι υπερμαραθωνοδρόμοι δεν θέλουν να πάνε σε σπα όταν θέλουν να χαλαρώσουν».



Κάθε δρομέας έχει, φυσικά, τα χούγια του. Η Γκάτερλ αναφέρει πως μερικοί κρατούν κρυφό το πότε είναι η πτήση τους για την επιστροφή, προκειμένου να μην αντιληφθούν οι υπόλοιποι τα όριά τους. Η ίδια, κόντεψε να χάσει την πτήση της όταν κέρδισε. Ο Πρόκτορ, δένει τον φακό του στο χέρι και όχι στο κεφάλι, προκειμένου να μην αντιλαμβάνονται οι αντίπαλοι αν γυρνάει το κεφάλι του για να τους τσεκάρει τη νύχτα!



Και ο Καντρέλ αποτελεί, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Υποστηρίζει πως είναι 43 ετών, ωστόσο παραδέχεται πως τόσο λέει εδώ και αρκετά χρόνια! Με τη μακριά γενειάδα του παρακολουθεί τον Big Dog’s Backyard Ultra σχολιάζοντας πως «διοργανώνω τους αγώνες που θα ήθελα να συμμετάσχω κι εγώ».

Παρά την –αρκετά μεγαλύτερη απ’ ό,τι λέει- ηλικία του, το 2018 κατάφερε να περπατήσει 5.149 χιλιόμετρα (!) σε κάτι παραπάνω από τέσσερις μήνες. Όσο για τον συγκεκριμένο αγώνα; Παραδέχεται πως τα ρεκόρ που έχουν σημειωθεί ξεπερνούν τις αρχικές του προσδοκίες. «Είναι τρελό το τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι σήμερα. Εάν μπορούσαμε να μαζέψουμε όλους τους πρωταθλητές, ποιος ξέρει πόσο θα έφτανε ο νικητής», αναρωτιέται...